Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
MY UCZYMY SIĘ NOWEGO ZDROWEGO STYLU ŻYCIA...

ODCHUDZANIE TO NIE STRATA. MY SIĘ NIE ODCHUDZAMY. UCZYMY SIĘ NOWEGO  ZDROWEGO STYLU ŻYCIA.

A to takie moje spostrzeżenie, które na pewno wszystkie znamy : nie szukajmy winnych naszego obżarstwa. Po prostu musimy nauczyć się żyć ze stresami, @ i innymi przeszkodami na które próbujemy zrzucić bo one były są i będą. To że pożremy 1/2 lodówki czy połowę zapasów słodyczy niczego nie rozwiąże, a wręcz odwrotnie. Przychodzą wyrzuty sumienia, problem i tak nadal istnieje, a my w plusie o 1kg jak nie więcej.  I kółko się zamyka. Piszę to do Was, ale robię to też dla siebie z nadzieją, że coś z tego też do mnie dotrze. A teraz coś z innej beczki, ale wiążące się gdzieś z tym co napisałam Skserowałam sobie kiedyś takie mądrości nie wiem z jakiej książki bo sobie głupota nie zapisałam, ale się wysiliłam i przepisałam małe co nieco, żeby się z Wami tymi mądrościami podzielić. Moim zdaniem warto przeczytać.

Cyt."Nie unikaj skrajności, ani nie opowiadaj się za żadną z nich. Niech oba bieguny będą dostępne-oto cała sztuka utrzymywania równowagi. Czasami bądź całkiem szczęśliwy, a czasem zupełnie smutny - oba te stany są na swój sposób piękne.

      Umysł lubi wybierać; dlatego właśnie pojawiają się problemy. Przestań więc dokonywać wyborów. Niezależnie od tego, co się wydarza i gdzie jesteś - z prawej czy lewej strony, pośrodku czy też gdzie indziej - ciesz się chwilą w jej pełni. Kiedy jesteś szczęśliwy, tańcz, śpiewaj i graj ? po prostu się ciesz! Kiedy pojawia się przygnębienie - które jest nieuchronne i musi przyjść - nie możesz go unikać....Jeżeli spróbujesz to uczynić, zniszczysz podstawy szczęścia. Dzień nie może istnieć bez nocy, a lato bez zimy. Nie ma życia bez śmierci. Niech ta biegunowość głęboko w ciebie zapadnie - nie można jej uniknąć. Można jedynie umierać na raty. Tylko martwy człowiek jest nieruchomy. Żywy będzie stale się poruszał. Przechodził od gniewu do współczucia i na powrót; przyjmował jedno i drugie, nie utożsamiając się z żadnym, lecz zachowując powściągliwość; angażując się, ale pozostając zarazem z boku.

Żywy człowiek odczuwa radość; wyrasta z wody tak jak kwiat lotosu, ale woda go nie dotyka."

Ciąg dalszy nastąpi...i tu chciałam Was zapytać czy chcecie, ale nagle doszło do mnie, że to jest przecież mój pamiętnik i mogę sobie pisać w nim co mi się podoba, he, he, he, a kto chce to czyta. Mamy wybór tak jak w przypadku zjeść lub nie zjeść....oto jest pytanie.

Ja przechodziłam wczoraj różne stany; od przygnębienia po radość. Ale jak wyżej czytałyście takie jest życie. Teraz idę na stepperek, nie pożarłam jeszcze nic słodkiego i dużo jeszcze zrobię...może bo cały dzień przede mną. Może dzisiaj nie ulegnę pokusom? Spróbuję.

No to  ciąg dalszy nastąpi .... może bo Miecia uważa, że to jest bardzo ciekawe i pomocne do chudnięcia, a pamiętniczek jest mój, hi, hi, hi.

Buziaczki moje Wy przyszłe chudzinki.( niektóre już są tylko tego jeszcze nie widzą)