Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Od czego zaczeło się moje odchudzanie...

Miałam podobną sytuację. Po pół roku urlopu macierzynskiego wrocilam do pracy do hotelu na recepcje. I uwazalam ze wygladam swietnie, a tez mialam jakies 78 kg, ledwo co prawda weszlam w uniform sprzd ciazy, ale weszlam! I myslalam ze roznivy nie widac. Raz mialam przemiła panią wmeldowywyującą sie do hotelu, miła pogawędka między nami o pogodzie i blabla, a tu nagle pani się pyta kiedy mam termin porodu (!). Zrobilam sie czerwona, pomimo makijazu... I przyznalam sie ze dziecko urodzilam pol roku wczesniej. Pani przeprosila i szybko zniknela mi z oczu. Pierwszy raz w zyciu zlapalam doła, przepłakałam prawie cały wieczór w pracy. Ale to mi dało tak porządnego kopa, ze schudlam juz 12 kg i jestem baaardzo zadowolona :D (znów:D)

Nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło ;) Taki kop nie dość, że mobilizuje, żeby się za siebie wziąć, to jeszcze baaaaardzo pomaga wytrwać na diecie.

Też miałam podobną sytuację. Usłyszałam od znajomego na jakims weselu, że mi gratuluje, że będę mamą. No faktycznie byłam! tylko że w 3 tygodniu i wtedy jeszcze sama nie wiedziałam! :/ Ale życie jest przewrotne... Teraz walczę po ciąży i przed kolejną, bo strach pomyśleć co by było gdyby... Pozdrawiam i trzymam kciuki.

tylko tyle: przed chwila mialam ochote na kanapke ale zobaczylam Twoj pamietnik, waze teraz tyle co Ty przed dieta i tyle samo mam wzrostu wiec na zdjeciach zobaczylam siebie.... i nie zrobie sobie kanapki bede walczyc do konca... Jestes moja motywacja

jestes niesamowita :) ja raczej odchudzam sie z powodow ktore wymienilas wyzej :) ja mialam od jutra isc na dk. ale nie ide bo niemam funduszy na te produkty :) moze i lepiej :P powodzenia i maz napewno jest z ciebie dumny ze udalo ci sie osiagnac cos o czym marzylas :)

Trochę się wzruszyłam...myślę że masz rację z tym impulsem....ja też jak ważyłam 67- 68 kg myślałam że jest ok, ale jak zobaczyłam się kiedyś na zdjęciu to wstydziłam się je wysłać rodzicom w emailu....wtedy pierwszy raz postanowiłam zawalczyć...i schudłam do 54 kg ...Tym razem impuls przyszedł...jak już nie dopinałam spodni została mi tylko 1 dobra para i miałam problem zrobić większy krok taka była ciasna i na 30ste urodziny pojechałam do Amsterdamu...wstydziłam się jakichkolwiek zdjęć 63 kg...znowu było widoczne ( dziś cyfrowe aparaty nie pozostawiają nam złudzeń ...) Tak więc fajna wycieczka i zero utrwalonych wspomnień :-/ Po powrocie wzięłam się za siebie! No i dziś 56kg i dalej walczymy i wierze że to już po raz ostatni;-) Pozdrawiam - buźka

Kiedys jak szlam do pracy mijalam starsza pania ktora powiedziala do mnie: " jaka piękna przyszła mama" Mi jak w morde strzelił NIc nie odpowiedzialam ale do śmiechu mi nie było ...

Najważniejsze jest to to, że to nie była złośliwa uwaga tej Pani. U mnie było podobnie z tym, że moja sąsiadka (ważąca ze 110 kg) z przekąsem i złośliwym uśmieszkiem zapytała :a ty znowu w ciąży? Nigdy tego nie zapomnę. To był ten moment. Teraz schudłam prawie 10 kg a sąsiadka jak mnie widzi to udaje, że się nie znamy. Jeszcze by musiała powiedzieć, że schudłam a to by jej pewnie nie przeszło przez gardło (ona dalej wazy 110)

dokładnie:D ale nie wiem jakoś samo tak wyszło:D! więcej się to nie powtórzy! na swoją obronę mogę powiedzieć tylko tyle,że działałam w afekcie i nie byłam sama:D

A ile czasu się odchudzasz?

no nigdy o tym nie pisałaś. powiem Ci, ze bardzo na Twoje ambicje wjechała skoro tak się wylaszczyłaś :D pogratulować Pani Jadzi nieświadomej pomocy i Tobie sukcesu!:* ps, dzięki za nietuzinkowy komplement haha, zostaję, zostaję :)

pomogła Ci.Masz rację na to kiedy i dlaczego zdecydujemy sie na odchudzanie jest indywidualna sprawą.... czasem decyzje o tym pomaga nam podjąć jeden czynnik czasem jest ich więcej.Najważniejsze jest by wiedziec czego sie chce....Taki dietkowy Biznesplan.Uff!!!!Na szczęście Pierrek D. to między innymi oferuje.... jak to dobrze, że w końcu sie zdecydowałam i na szczęście nie jestem sama Mam Was Dukanujące.... ja niec nie ujmując żadnej z Vitalijek zawsze będę Zoyeczcee dziękować.....Ale mam nadzieje, że na Twoje wsparcie tez mogę liczyć.... lofki i pozdrofki także dla Pani Jadzi....

Ja też jak dzisiaj to by było, pamiętam jak stałam z bratem w tesco w kolejce do kasy i ludzie zaczęli mnie przepuszczać. Ja że " nie nie, mi się nie spieszy", a oni tak bardzo chcieli mnie przepuścić.. a jakaś Pani, że to ciąża coś tam. Spaliłam buraka i zaczęłam udawać że czegoś zapomniałam wziąć ze sklepu i wyszłam z kolejki, a potem z bratem się brechatliśmy. Tylko przyszła refeleksja- jak ja muszę wyglądać skoro ludzie przepuszczają mnie w kolejce bo jestem w ciąży?:)

słowa przykre , ale dały Ci kopa i to bardzo dobrze ! patrz ile już osiągnełas :) wiesz mam znajomą która była w podobnej sytuacji . Tylko do niej więcej ludzi wyskoczyło z takim tekstem . jak wstawiała gdzies zdjecia to gratulowali jej tego , że jest w ciązy a nie było itd na początku to olewała , ale potem wzieła to do serca i schudła , teraz jest szczupła .. dobrze , że czasami inni dają nam takiego kopa :)

Musialo byc przykre, ale dzieki temu udalo Ci sie osiagnaac ogromny sukces ;) Gratulacje ;*

Fajna historia, mnie też ludzie podejrzewają o bycie w ciąży, dlatego też muszę coś z tym zrobić. Mam taką wagę początkową jak Ty i taki sam cel, tyle tylko ze Ty jesteś blisko celu. Ale właśnie dzięki pamiętnikom takim jak Twój wiem że warto podjąć walkę. Pozdrawiam

ale prawdziwa i skuteczna!!!

po poprzedniej ciąży został mi nadbagaż ponad 20 sto kiogramowy i dokłądnie pamietam dzień w którym postanowiłam go zgubi- impulsem była podobna sytuacja, przykra, poniżająca dla mnie, ale jaka skuteczna!!! pozdrawiam i gratuluję rewelacyjnych wyników

Mimo iż te słowa Cię zabolały to dały Ci jednocześnie kopa do walki. Fajnie,że masz przyjciół z którymi możesz się spotkać czy popisać. Dobrze,że wziełaś się za siebie i teraz możesz być dumna ze swojego osiągnięcia. :)

:-) bardzo się Ciesze i podziwiam. masz silna wolę bo gdybyś jej nie miała to żadna sytuacja nie skłoniła by cię do odchudzenia. życzę chudego dnia i powodzenia :-)