Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Niedobór witaminy D, rady?

CZEŚĆ

Dzisiaj narzekam. Tyję! Dziwnie tyję i nie wiem od czego. W kolejnych badaniach zleconych od endokrynologa wyszedł mi bardzo duży niedobór witaminy D. Mój wynik to nawet nie niedobór, a coś poniżej niedoboru. Załamać się można. A jak się poczyta o skutkach braku tej witaminy to i nie tylko załamać. Ktoś wie coś na ten temat? Jakieś ewentualne rady? Do lekarza idę w poniedziałek, ale chętnie poczytam jeśli ktoś jest/ był w podobnej sytuacji. 

Zrobię sobie dzisiaj chyba wycieczkę do apteki i zakupię komplet witamin. Badałam tylko D.. a kto to wie co z resztą. 

Naprawdę nie wiem od czego ten niedobór.. no może akurat produktów z wit. D codziennie nie jadłam, na słońcu też nie leżałam bo go nie ma, ale żeby aż tak?! 

To jeszcze efekt mojego największego błędu życiowego? (czyt. dieta) Tylko tyle lat już minęło... niesprawiedliwe! Mój organizm się jeszcze nie pozbierał? Tego nie wiem. 

Ale wiem jedno. 

NIE ODCHUDZAJCIE SIĘ KOSZTEM ZDROWIA! NIE GŁODŹCIE SIĘ! PO CO?!?! 
- Macie za dużo kasy i chcecie ją później wydać na lekarzy?
- Wydaje wam się, że jesteście nieszczęśliwi, a jak schudniecie w tak głupi sposób to coś się zmieni bo efekty przecież przyjdą szybko? Przykro mi, ale jedyne co się zmieni to to, że z bycia nieszczęśliwym wpadniecie w depresję. 
- A może chcecie być idealne? To kupcie sobie idealne ciuchy, wybierzcie się do fryzjera, zróbcie piękną fryzurę, idealny makijaż stańcie przed lustrem i zobaczycie, że jesteście PIĘKNE. Nie czekajcie na chudsze ciało. Ono przyjdzie z idealnym odżywianiem, zdrowym i kolorowym. Nigdy z głodówką. 

PA! :*