Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Startuję od dzisiaj :)

Czesia222: ja całe życie jadłam słodycze i to w sporych ilościach. Jeszcze jakiś czas temu, jakby mi ktoś kazał wybrać czy wolę żyć bez mięsa czy bez czekolady, to bez wahania wybrałabym to pierwsze. U mnie w domu zawsze były słodkości (i nadal są) i zawsze obwiniałam mamę, że to przez nią nie umiem się powstrzymać od podjadania. Podejmowałam kilka prób niejedzenia słodyczy albo przynajmniej ograniczania, ale poddawałam się max po 3 dniach :) Tym razem jest inaczej. Razem z ukochanym wymyśliliśmy sobie postanowienie na post: zero słodyczy. Jakieś 2 tygodnie temu miałam kryzys - siedziałam i myślałam jakby było fajnie zjeść kawałek czekolady, aż mnie nosiło. Prawie jak narkomanka :) Na szczęście narzeczony stał na straży naszych postanowień i dałam radę. Po kolejnych 2 tygodniach czuję, że słodycze w ogóle nie są mi potrzebne do szczęścia. Jak skończy się post, to pewnie zjem kawałek ciasta na święta, ale myślę, że na tym się skończy. Nie zarzekam się, że już nigdy nie tknę słodyczy - nie, ale na pewno nie będą mną rządziły :) Ale się rozpisałam :) Pozdrawiam.