Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Purple

Kolejny dzień mojej walki ze słabościami, ale równocześnie jest to kolejny dzień kiedy osiągam sukcesy, te mniejsze bądź większe. Coraz mocniej czuję, że mój apetyt na słodkie się normuje i z łatwością jestem w stanie odmówić sobie pokus. Jak chociażby dzisiaj rano. Wczoraj mama upiekła ciasteczka na święta, jest ich naprawdę dużo, bo około 5-6 misek. Zajmują cały blat. Weszłam do kuchni, żeby zacząć przygotowywać sobie śniadanie i poczułam ich piękny zapach, a dopiero zaraz zaczęłam im się przyglądać. I wtedy naszła mnie pewna refleksja o naszej psychice podczas odchudzania. Jest ona niezmiernie często poddawana próbą, ale każda próba zakończona sukcesem sprawia, że nasza psychika się wzmacnia. I skupiłam się na mechaniźmie myślenia. Pierwsza myśl po zobaczeniu ciasteczek, było (ale bym je zjadła) Jest ich tak dużo, że na święta może być problem. Jednak zastanowiłam się i doszłam do wniosku, że przecież będzie dużo gości więc ciasteczka zostaną 'podzielone', a przecież nie muszą być one zjedzone za jednym zamachem. Mogą starczyć na kilka dni i to byłoby lepsze. I wtedy poczułam taki spokój w środku, że dojście do tego samej sprawia, że naprawdę zaczynam odnajdować się w tym trudnym świecie pokus. Że jestem w stanie zapanować nad swoimi słabościami. Bardzo chciałabym spróbować tych ciastek, ale raczej będę musiała upiec pare dla siebie, zależy czy co będzie innego jeszcze. A z tej racji, że są one z mąki pszennej, a ja staram się unikać tej mąki i jej produktów, gdyż po nich boli mnie brzuch i sprawiają, że mam budzi się we mnie ten apetyt.

Dziś na razie bez siłowni, bo bez energii. Ale jeszcze tyle może się zmienić. Ruch jakiś będzie!