Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Naprawa brzucha i ducha

juhuu... idę niedługo na konsultacje dot. mezoterapii brzuszka na rozstępy:D 2 dni temu przeszłam 10 km i wiecie co? Z każdym kolejnym kilometrem odczuwałam coraz mniejsze zmęczenie a wręcz nasycało mnie to energią wyżej nieokreśloną. Potem był dzień leniuchowania a dziś.. tak brzydka pogoda,że ledwo wybrałam się do lidla po mleko. Od jutra będę kontynuować ćwiczenia, nie wiem co z Chodakowska,gdyż obciąża mocno kolana a ja kiedyś wywaliłam się na lodowisku i od tego czasu wychodzi i wchodzi mi kość w zależności czy się schylę ha ha. 

Dziś mam znacznie lepszy nastrój. Chce ćwiczyć dla siebie, w dodatku mój brzuch się polepsza z dnia na dzień. Narazie nie mierze się, zrobię to może za tydzień, dwa,gdyż nie chce się zniechęcać jeśli okazałoby się,że wstępne zmiany odnośnie mojego ciała są tylko w ujędrnieniu. Ale dzięki tej energii i endorfin wraz z nią płynących przede wszystkim ja czuje się lepiej i takie spacery wpływają na mnie pozytywnie. Po przejściu kilku kilometrów zaczynam czuć się lepiej, nieco odurzona energią i wiarą w siebie i swoje możliwości.

Tak! Czuje się świetnie wiedząc,że dałam radę przejść 10 km. 

Czuje się świetnie wiedząc,że robię cos dla siebie. Wszak nie jest to make up,który zakrywa niedoskonałości bo nie można tego zmyć po całym dniu. Wręcz przeciwnie, obmywając ciało, czuje się piękna. Dlaczego? Bo trening czy właśnie przebyte kilometry sprawiają,że czuje się pieknie bez względu na to czy jest środek w nocy a ja nie nałożyłam make up. Czuje się pieknie bo zrobiłam cos dla siebie, dodatkowo wiem,że dzięki temu moje ciało również pieknieje z dnia na dzień. 

Może i nie ma efektów jak po nałożeniu podkładu po zaledwie 2 minutach,ale za to wiem,że pracuje na swoje efekty a to buduje i nakręca. 

Dziś mój wpis odbiega od poprzednich,ale chce korzystać i wszczepić Wam kochane trochę pozytywnej energii ode mnie!