Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Makowa panienka to ja

    Od dłuższego czasu szukałam jakiegoś motywu, który byłby moim zdjęciem profilowym, bo większość z was już taki ma i u mnie tak "goło" mi się wydawało. 

Nie chciałam, by było to coś dietetycznego, tylko raczej coś, co by trochę oddawało mnie samą,  trochę poprawiało mi humor przy kolejnych wpisach, no i w końcu, po 2 miesiącach uzupełniłam, co chciałam. Wstawiłam grafikę z makami, bo mam fiołka na ich punkcie. Zapytajcie moich znajomych. Ściany w salonie ozdobiłam dwoma półmetrowymi motywami tych kwiatów. Maki zdobią też moje zazdrostki w kuchni i dzbanuszki na śmietankę, cieplutki koc i komplet pościeli. Maki nastawiają mnie pozytywnie do świata. Są dzikie, w kolorze, który lubię i kojarzą mi się z ciepłem lata. A ja kocham słońce, czyste niebo, ciepełko na skórze. Teraz zrobiło mi się tu na Vitalii po mojemu, domowemu:) Na dole macie fotkę maczka, który namalowałam na ścianie.

Uaktualniłam też pasek, choć zastanawiałam się, czy nie zrobić tego jutro. Trudno, najwyżej będzie zmiana. W ubiegłym tygodniu było 67,30, ale, jak przewidywałam, waga podskoczyła lekko w chwili, gdy zaczęłam powtórnie przyjmować hormony. Nie mogę z nich zrezygnować, więc muszę przywyknąć do myśli, że waga będzie spadać wolniej. Będzie z tym trochę zawirowania, bo biorę też lek obniżający poziom cukru we krwi, a że nie jem słodyczy, a przez 2 dni w tygodniu również i owoców, to organizm mi się trochę mota. Muszę się trochę doedukować, które warzywa zawierają takie cukry, które by mi te braki wyrównały, a jednocześnie byłyby w mojej diecie dozwolone. Dobrze, że to tylko przez jakiś czas takie huśtawki będą. Mimo wszystko, spadek jest, o całe 70 dag. Cieszę się tym, motywacja nie spada.