Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
dołek

Cześć Dziewczyny,

jakoś dzisiaj to nie mój dzień, z resztą od paru dni taki nastrój mam. Zaczynam powoli wątpić w to co robię, waga stoi jak zaklęta, no ewentualnie idzie w górę, już nie mam pojęcia co robię źle, dietę trzymam, odliczam te cholerne gramy i co? Waga tego nie wskazuje, czy dlatego  że antybiotyki brałam i przeklęte sterydy? Nie wiem, w zeszłym tygodniu wyrwałam 2( z 10) dni z pracy, szefowi powiedziałam, że wracam na zwolnienie i muszę się podleczyć, tylko co z tego - wystawanie na przystankach, praca do 20 z całą pewnością nie pomogły w powrocie do zdrowia, jak kaszel męczył, tak męczy i ten wkurzający zatkany nos... Dupa normalnie, nic mi się nie chce. Choć muszę przyznać, że po tych kilku dniach w domu sama widzę jaki destrukcyjny wpływ ma na mnie praca, nie ogólnie ale konkretnie ta, jaki spokój psychiczny miałam nie oglądając się na humory szefa, jego docinki i wrzaski. Dzieciaki zadowolone, mąż jeszcze bardziej a najbardziej ja, to bardzo wyraźny znak, że coś jest nie tak w tej firmie. I nie da się usprawiedliwić tego wiecznego stresu faktem, że jestem kobietą i mogę inaczej odczytywać zachowanie szefa, bo kiedy udało mi się wczoraj pogadać z chłopakami, okazało się że i oni mają taką ochotę przychodzić do pracy niczym koń pod górkę z furą węgla, a że pracuję tylko z facetami, to albo ja mam jaja albo oni ich nie mają.

Cieszę się, że tu jesteście Vitalijki.