Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Rozważania o diecie...

Odchudzanie mi idzie mimo zaparcia. Już prawie mam wagę z paska. Pewnie taka jest gdyby nie przepełnione jelita. Dziś trzeci dzień fazy protal. Będę jadła tuńczyka, jogurt naturalny, placuszki dukana z sera i otrąb, jajka i makrelę. Krzysiek jedzie do miasta to kupi mi trochę mięsa. Dieta mnie cieszy, bo wprawdzie lubię zjeść coś dobrego na fazie stabilizacji, ale z drugiej strony lubię działać i bardzo mnie cieszy, gdy waga spada. Nie cierpię za to diet wtedy, gdy zdarzają się przestoje, które mnie strasznie frustrują i podcinają mi skrzydła. Ciężko mi wtedy dietę zachować i zazwyczaj ją przerywam na jakiś czas. Na dukanie mi się jeszcze przestój nie zdarzył i dlatego ta dieta jest jak dla mnie stworzona. Poza dukanem lubię diety krótkie np. jajeczną, którą kiedyś stosowałam i efekty były. Schudłam na niej po ciąży 20 kg i wagę utrzymałam 20 lat. Pasuje mi też dieta 1200 kalorii z przewagą warzyw, ale na niej niestety nie chudnę. Chudnę za to na diecie z książki Leki z Bożej apteki. Dieta polega na jedzeniu zupy z warzyw z dodatkiem siemiania lnianego i otrąb. Dietę tą stosowałam, gdy chciałam zrzucić do 5 kg. Tak zazwyczaj było po każdej zimie.

Za to nigdy nie ćwiczyłam, żeby wagę zrzucić. Ruchu unikam i w czasie normalnego jedzenia i w czasie diet. Wiem, że powinnam się więcej ruszać, ale tego nie znoszę i jakoś żyję. Tak już pewnie zawsze będzie, bo nie udało mi się trafić na takie zajęcia ruchowe, które by mi sprawiały przyjemność, a walczyć z sobą nie chcę...

Dzisiejszy dzień spędzę w domu z książką. Pewnie też będę malować. Może nawet wezmę się za farby olejne, bo powoli do tego dojrzewam. Dzień powinien być spokojny, bez wrażeń i natłoku zadań.