Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
No i nowy tydzień...

Dziś mam za główne zadanie pojechać do miasta i wrócić w miarę dobrym stanie. Krzysiek będzie siedział w domu i pilnował kuriera. Będę na poczcie i w sklepie w którym sprzedawane są towary za 2,5 zł. Może kupię coś do zdobienia typu literatek czy desek do krojenia. Dobrze, że ma być ponoć chłodniej, bo w upały zazwyczaj zakupów nie robię. Nie lubię, gdy pot zalewa mi oczy i ciuchy kleją się do ciała. Używam litry dezodorantu, a i tak czuje się  nieświeża. Podróż w takich warunkach autobusem jest okropnie stresująca, bo nie każdy ten dezodorant używa.

Wczorajszy dzień spędziłam w domu. Byłam też na chwilę u mamy. Pogadałyśmy trochę o życiu i powspominałyśmy dawne dobre czasy, gdy jeszcze wszyscy w domu żyli i był dom w Kamesznicy. Później Krzysiek pojechał rowerem po zakupy. Kupił lody i olbrzymią porcję zjadłam. Winna się nie czuję. Po południu zrobiłam kartki. Położyłam też kolejna warstwę lakieru na ostatnio zrobiona skrzyneczkę. Krzysiek czytał cały dzień kolejną książkę o II wojnie światowej. Jak mu się to nie znudzi. Temat zna od podszewki, że chyba w teleturniejach by mógł wziąć udział i ciągle czyta to samo. Późnym popołudniem zamiast zrobić obiad poszłam spać. Krzysiek zamiast obiadu zjadł parówki. Obiad był o 19.