Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wtorek

Sebastian działa. Ma jeszcze pracę u sąsiadki, bo trzeba obciąć żywopłot. Nie wiem czy do czwartku się wyrobi ze wszystkim. Moze być tak, ze ja jeszcze w piątek nie będę pracować. Wczoraj była awantura z Sebastianem, bo okazuje się, że drzwi z nadprozem nie wstawiał i nie wie jak to zrobić. Całe szczęście, że ja wiem. Chciał robić odwrotnie i nie dał sobie nic powiedzieć. DZiś ma przyjść wsatwić nadproże znajomy. Inny problem to Sebastian chce rzadzić i robić po swojemu. Ja chce drzwi w innym miejscu niż on sobie umyślił. On nie chce wstawić tam gdzie ja chcę.

Wczoraj weszłam znowu na portal literacki i zauważyłam, ze teksty do książki Pamiętniki miejsko-wiejskiej wiedźmy mają bardzo wysoką oglądalność i wysokie oceny. Trzeba będzie chyba ta książkę wreszcie napisać. TYlko kiedy? To kiedy to pytanie takie trochę na wyrost. Niby mam trochę zajęć ale nie aż tak dużo, żebym nie mogła trochę codziennie popisać. Powinnam popracować nad sobą i zmienić postrzeganie, bo ciągle sobie wmawiam, że nie mam czasu i narzucam sobie jakiś niepotrzebny pośpiech.

Dziś powinnam zamówić kwiatki do jednej donicy, bo bratki trzeba usunąć. Trzeba też usunąć donicę z żeniszkami, bo marnieją na słońcu. Nie wiem co z werbeną. W tym roku kupiłam jedną roslinkę i widzę, że przysycha. Widzę, że trzeba by ją podlewać dwa razy dziennie, a ja nie bardzo mam na to ochotę. Myśle by kupić białe begonie stale kwitnące. Te nie są kłopotliwe i wrażliwe. Można je podlewać tylko raz dziennie.

Ja teraz odpoczywam od pracy ale nie odpoczywam psychicznie, bo ciagle jest hałas. Sebastian otwiera okno i dochodzą dźwieki z ulicy. Na dodatek dużo mówi. Do tego zbyt długo jest właczony telewizor. Oglądają obaj z Krzyśkiem i jeszcze sie kłócą, który ma patrzeć. Ja wychodzę do sypialni i siedzę sama. Ten nowy pokój mi sie przyda, bo tam będzie cisza. Jest od strony podwórka. Coraz bardziej się odsuwam psychicznie i od Sebastiana i od Krzyśka. Z Krzyśkiem jestem z rozsadku. Z Sebastianem też utrzymuję znajomość z rozsadku. Nie lubię ich czasem i nie ma w tych relacjach ciepła. Zdałam sobie sprawę, że obaj nie szanują kobiet.

Wczoraj Sebastian powiercił kołki pod obrazy. Mogę malować. Dziś już naprawił próg...

Letnie wspomnienia

zmęczona upałem

umykam do chwil minionych

wracam do miejsc

gdzie wartki potok przeskakiwał po kamieniach

chłodząc stopy

gdzie pstrągi igrały z refleksami światła

jak kiedyś odpoczywam

w ukryta ramionach wiekowego świerku

chłonę odgłosy lasu

i tej polany

gdzie panoszą się krzaczki jagód

a na obrzeżach w tańcu suną paprocie

znowu z zachwytem

śledzę ptaki nad górskimi szczytami

i igram z echem

jeszcze jedno wspomnienie i jeszcze jedno

i już jestem z powrotem w mieście

i znowu czekam na deszcz