Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wtorek

Pogoda się zmieniła i ja już śpię pod kocem, a nie pod cienkim śpiworem. Mam też większą ochotę do jedzenia. Z tym nie ulegne jednak, bo jak dieta to dieta. Zobaczymy jak długo waga będzie regularnie spadać. Dojdę do przestoju w diecie i koniec tego etapu. Do pieczywa i większej ilości węglowodanów poza warzywami już po diecie nie wrócę. Liczę, że jojo nie będzie. Muszę wreszcie znaleźć sposób na siebie. Tyle lat sie juz odchudzam, ze po prostu wstyd. Schudłam połowę tego co zamierzałam.

ZAczęłam intensywnie ćwiczyć gomukhasanę/krowi pysk/. Asana jest wskazana dla mnie, bo dużo siedzę i to w złej pozycji. Niestety mam z ćwiczeniem problem, bo nie potrafię chwycić rąk z obu stron. Chwytam z jednej. Przypuszczam, że to problem ze stawami prawej ręki/ramię/. Są mało elastyczne. Będę ćwiczyć codziennie i po jakimś czasie spodziewam sie postępu. Nic na siłę jadnak, bo kontuzja gotowa...:)

Od kilku dni skupiam się na moich emocjach. Jeszcze niedawno wydawało mi się, ze mam problem z emocjami, bo myślę a nie czuję. Tak jednak nie jest. Wystarczyło troche uważnosci i juz wiem, ze czuję złość, strach, miłość. W dzisiejszych czasach myslenie jest w cenie, a czucie niekoniecznie. Niewiele osób lubi gdy ktoś obok manifestuje emocje. Ludzie nie lubią złości, płaczu i te przejawy uczuc tłumią. Wstydzą sie ich czasem. Pożądany jest spokój. Tymczasem tłumienie emocji nie jest dobre. Płacz np. oczyszcza. To temat jeszcze do przemyślenia i pracy. Moze by mi sie przydało prowadzenie dzienniczka emocji?

W talii rano mam 100. Niby nie tragedia ale i tak mi przybyło. Gdybym ważyła 56 kg byłoby w talii 70, a kiedyś miałam 62. Inna sprawa, że nie pamiętam ile wtedy ważyłam. Jako dorosła osoba najmniej wazyłam 48 kg i moze wtedy miałam 62 w talii. Inne wymiary to 125 biust i biodra, 55 udo i 36 łydka. Jednym słowem niezłe są nogi a poza tym szafa. Mam też sporo w ramieniu, bo aż 31 cm. Teoretycznie gdybym schudła do 66 kg to i tak bym w biuście i w biodrach miała powyzej 100. To dużo. Do nizszej wagi chyba zejść nie zdołam.

No i chyba pamiętnika na razie nie zamknę. Dużo osób czyta a nie prowadzi swoich.

Wczoraj wyszłam do rabaty i niestety nie mam siły jej zrobić. Pokrzywy na metr. Dziś przesadzimy kwiaty na inne miejsce, bo trzeba je ratować. Rabata moze w przyszłym roku ale musi kopać S albo Krzysiek. Ja mogę tylko poprawić. Trzeba skopać widłami.

Wczoraj zrobiłam kilka słoiczków sosu paprykowego. Mieliłam wszystko w 50 letniej maszynce recznej. Umęczyłam się i spociłam, długo to trwało ale zrobiłam.