Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wtorek

Och Agato!!! - wkurzyłaś mnie stwierdzeniem pożyteczności S. A nie pożyteczności Krzysia przez co stał się on pasożytem.!!!

Nie chce być złośliwa ale skoro Krzysiek toleruje Sebastiana to Ty mogłabyś równie z tolerancja podchodzić do Jego nawyków żywieniowych. Bardzo jednostronnie rozumiesz kompromis.

Jesli ktos jest alkoholikiem to faktycznie nie powinno byc w domu alkoholu, ale przeciez on nie jest niezbedny do zycia, ale jedzenie jest niezbedne, wiec mowienie, ze nie powinno go byc w domu, to jest cos nie tak jednak, nie da sie porownac uzaleznienia do alkoholu do uzaleznienia od jedzenia. Jesc musisz czy to Ci sie podoba czy nie. Kurcze problemem nie jest Twoj Maz, ale Ty

Nie da się przytyć w 2 czy 3 dni. Ile tego zjadłaś, żeby Ci się wydawało, że tyjesz? W ogóle, terroryzowanie ludzi własną dietą jest mega słabe - ja jestem weganką od lat, ale nie nakazuję mojemu mężowi jedzenia steka w barze, bo ja nie jem zwierząt. Przecież on Ci nie wpycha, masz wybór, jesteś dorosła i świadoma - jesz to, co Ci wolno, a nie to, co Ci w rękę wpadnie. Jedyne, co zapamiętałaś z terapii uzależnień, to ideę, że w domu alkoholika ma nie być alkoholu? To Ty masz problem, nie Krzysiek, to Ty powinnaś nad sobą pracować, a nie jego wysyłać do baru. Co do pomieszczeń - zgadzam się z Izą. Niech każdy ma swoją przestrzeń, nie wchodźcie sobie w drogę i tyle. To się da zorganizować i oboje będziecie spokojniejsi.

Macie tyle pomieszczeń w dużym domu a siedzicie razem na kupie. Wyszykujcie teraz osobny pokój dla Krzyska, gdzie będzie miał swój telewizor, wygodny fotel do rozwiazywania krzyżówek czy co tam lubi robić, sofę do odpoczynku dla niego i będziesz miała w końcu spokój; albo niech się przeniesie na stronę domu Mamy.

A ja Ci napiszę, że gdybyś dobrze się najadała, w takim sensie, że ciało byłoby zaspokojone starannie zbilansowanymi posiłkami, to nie miałabyś w ogóle problemu z tym, że ktoś albo coś Cię kusi. Nieustannie jesteś na diecie i nieustannie ze sobą walczysz. Takie nastawienie zużywa mnóstwo energii mentalnej, jesteś drażliwa i się czepiasz. Ja nie widzę dla Ciebie ratunku, jeżeli nie zmienisz czegoś w swoim podejściu do odżywiania. Kiedyś cierpiałam na zaburzernia odżywiania i też myślałam, że jedzenie to uzależnienie, ale NIE! To tylko nasze wyuczone nawyki czynią z jedzenia problem i wszystko to można zmienić, trzeba tylko znaleźć skuteczny sposób, a nie ciągle popełniać te same błędy i odsuwać odpowiedzialność od siebie. Zrobiłaś tyle kursów: psychodietetyka, terapia uzależnień, czytałaś bodajże o jedzeniu intuicyjnym, na Vitalii jesteś od bardzo dawna - dostałaś szansę żeby się wyedukować w temacie odchudzania, więc nie zwalaj winy na męża, bo to tylko Ty jesteś odpowiedzialna za siebie i swoje decyzje - bądź dorosła i myśl jak osoba dorosła. Pozdrawiam :)

Czepiasz się męża. Jak nie chcesz mieć jedzenia na widoku to schowaj, jak nie chcesz widzieć jak je - to wyjdź. Kim jest mąż dla Ciebie żeby musiał jeść po kryjomu, no kim?

Zrzucasz na innych swój własny problem i traktujesz innych jako usprawiedliwienie. Sprawa jest prosta. Skoro Krzysiek tak bardzo Ci nie pasuje, rozejdź się z nim.

Myślę, że problem jest przede wszystkim do przepracowania w Twojej głowie, żaden alkoholik nie przestanie pić tylko dlatego że w domu nie ma alkoholu. Słabe jest natomiast to, że Krzysiek nie kupił również jedzenia dla Ciebie, dla siebie boczek czy szynkę, a dla Ciebie wędlinę drobiową.

Toczylam latami wojnę z mężem o slodycze(żeby ich nie kupował, nie jadł przy mnie, żeby nie było w domu). A teraz słodycze są bo córka je dostaje - a ona problemu z nimi nie ma, leżą sobie tygodniami w misce na widoku .. i nie ruszam. To trochę kwestia poprzestawiania w głowie - nie moje więc nie jem. Choć faktycznie w " czystym domu" żyłoby się łatwiej. Natomiast ty się czepiasz o wędlinę, o bigos (który sama ugotowałas?) - to jest normalne jedzenie.... Nie jakaś trucizna... Do tego Krzysiek jest dorosły, zarabia- no bez jego dobrej woli ciężko będzie wygrać i też nie bardzo masz prawo mu zabraniać .... Myślę że większe szanse masz wygrać że soba-poukladac w głowie... Na siebie masz wpływ. Choć oczywiście nie gotować ulubionych dań możesz.. Ja się cieszę że jest po świętach i do Wielkanocy trochę spokoju:)

Zabranianie jedzenia w domu, czy nakazywanie jedzenia po kątach, w ukryciu to dla mnie niestety też przemoc. Rozumiem irytację, ale stawianie czegoś takiego na ostrzu noża to gruba przesada. Jeśli potrzebujesz zdrowego jedzenia to je sobie zorganizuj, nie podobało by mi się gdyby mój mąż wysyłał mnie po zakupy i zabraniał kupować tego co lubię.

Cześć Przykro mi że Krzysiek nie respektuje twoich próśb odnośnie jedzenia wiem jakie to jest trudne będąc uzależnionym od jedzenia a uważam że nawet to jest gorsze uzależnienie od alkoholizmu gdyż Żeby życie trzeba być alkoholu ale niestety trzeba już jeść żeby przeżyć i trzeba to umieć dawkować To jest bardzo trudne Mam nadzieję że znajdziecie wspólny kompromis odnośnie jedzenia i że faktycznie jeśli mam ochotę na słodycze i tego typu rzeczy że po prostu będzie je gdzieś chował w swoim pokoju gdzie nie będziesz mieć dostępu chociaż takiego naocznego do tego typu produktów Trzymam za ciebie kciuki żeby ci się wszystko ułożyło dobrego dnia

Nie da się całkowicie pozbawić wszelkich pokus wokół siebie. A poza tym to nie w porządku, aby całe otoczenie było podporządkowane Twoim wymogom i potrzebom. Nie biorę strony Krzyśka, rozumiem Twoje poirytowanie, aczkolwiek nie możesz zwalać na niego odpowiedzialności, za to, że uległaś pokusie. Krzysiek Ci na siłę rzeczy zakazanych do buzi nie wciskał... Pozdrawiam 😊