Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czego nauczyliście się w szkole średniej?

U mnie był to fajny czas, lubiłam chodzić do szkoły, dopóki nie zaczęłam chodzić na wagary :D również byłam dojezdna i nikt mnie nie znał, ale w klasie po krótkim przedstawieniu sie każdego z uczniów wybrali mnie na przewodnicząca, do dziś nie wiem dlaczego :D byłam lubiana, choć nie należałam do żadnych klasowych grupek, raczej z każda po trochu przebywałam, plotkować sie ze mną nie dało, wiec nawet nie wiem o kim plotkowano, może o mnie tez. Ubrań nie miałam modnych, jednak nie odczułam żeby komuś to przeszkadzało, dogadywałam sie i z nielicznymi chłopakami i z dziewczynami. Fajnie było :)

Zupełnie wbrew sobie ( pomysł rodziców ) trafiłam do najbardziej elitarnego liceum w mieście - dzieci lekarzy, prawników prywaciarzy itp. Teraz z perspektywy czasu myśle, ze mocno dostawałam finansowo, ale wtedy jakoś szczególnie tego nie odczuwałam, może dlatego, ze wkręciłam się w muzykę, miałam swoje grono znajomych o podobnych zainteresowaniach - to były czasy Jarocina, alternatywy, koncerty itp. Klasę miałam dziwna „33 indywidualistów” jak nas określono, może dlatego, ze wszyscy byli bardzo inteligentni i wszyscy jednakowo rozrabiali, tylko każdy na trochę innym polu, nie odczuwałam swojej inności. Pare przyjaźni udało mi się nawiązać, od części osób odstawałam, ale nie zabiegałam o ich przyjaźń. U mnie prawie wszyscy mocno koncentrowali się na nauce i sukcesach szkolnych, jednym przychodziło to bez wysiłku a inni musieli się bardzo starać. Ja i pare osób zaczęliśmy uważać, ze szkoła to strata czasu bo w życiu liczą się inne ważniejsze rzeczy - otrzeźwiałam dopiero przed matura, która zdałam nadspodziewanie dobrze, a wcześniej byłam nawet zagrożona z chemii ( profil biol-chem) Myśle, ze czas w liceum pozwolił mi się rozwinąć intelektualnie, poznałam teatr, dzięki cudownej (mimo, iż wyjątkowo wymagającej) polonistce jeździliśmy na spektakle do Warszawy i zobaczyłam, ze jest coś więcej niż prowincja na której żyłam.

Co do samego tematu - czasy licealne to moje 4 najbardziej twórcze lata wspomnień - nigdy potem nie nauczyłam się tak dużo i bezwiednie. Warszawskie liceum w czasach przemian - raptem kilku „bogaczy”, trochę tych mniej zasobnych - generalnie baaaaardzo dobra zabawę łaczylismy z niezła wiedza i doza nauk i fantastycznymi, młodymi nauczycielami - a nie były to czasy, ze każdy, bez względu na zdolności, miał korki ze wszystkiego jak to teraz bywa. Ostatecznie, w czasach normalnych egzaminow na studia - wszyscy się tam dostaliśmy (choć nie każdy skończył, ale to już inna historia ;-)

Dzięki za wytłumaczenie przystępnie w komentarzu poniżej jak to właściwie działa z tymi cebulkami :-) Widziałam ostatnio przepiękne pola tulipanów „na żywo” i tez się zastanawiałam - kto to i kiedy zbierze/wytnie :-) - teraz wreszcie jasne :-)

U mnie tylko dwóch nauczycieli traktowało lepiej bogatych dzieciakow i to tylko tych którzy wykupili u nich korepetycje w 4 klasie. A tak to była równość. Pytanie odnośnie kwiatów: po co im ( właścicielom twojej firmy) całe pola DOBRZE ROZWINIĘTYCH kwiatów, przecież nie sprzedadzą tego do kwiaciarni, bo zanim je klient kupi to one przekwitną/zwiędną.

zawsze „nosiłam wysoko głowę” i byłam dumna, że wychowałam się na wsi i znam owoce ciężkiej pracy - może dlatego nigdy nie byłam z tego powodu wyśmiewana, nigdy nie czułam się gorsza a „lepsze” środowiska mnie akceptowały i dalej tak jest

Przykre wspomnienia z liceum. Ja akurat chodziłam do liceum w l80 i bardzo dobrze wspominam ten czas. Oczywiście narzekaliśmy, że nauczyciele "cisną" i np. polonistki nie obchodziło to, że my biol-chem i po prostu wymagała. Wiedzę, którą otrzymałam w liceum wykorzystuję do dzisiaj mimo że po drodze skończyłam studia. Z kolei syn chodził do tego samego liceum (skończył 7 lat temu) i ma jak najgorsze wspomnienia, szczególnie co do nauczycieli, a polonistka śni mu się jako koszmar. Zero szacunku dla uczniów, nieumiejętność nauczania, wręcz zniechęcanie, uprzedzenia. Przez 3 lat powtarzałam synowi, że uczy się dla siebie, a nie dla oceny, czy nauczyciela. Maturę zdał lepiej niż klasowy prymus i ulubieniec nauczycieli.

Liceum dobrze wspominam Bo w końcu zrozumiałam matmę,takiego super nauczyciela miałam!!!

Ja zaliczyłam dwa licea, z pierwszego wyniosłam jedynie to, że jestem zerem :D drugie było lepsze, grono pedagogiczne przyjazniejsze, uczniowie bardziej na luzie. Czego ogólnie nauczyło mnie liceum? Że stopnie nie są obiektywne, że nie mają nic wspólnego z maturą i jak się ją zda. Już pomijając, że nie definiują tego, jakimi ludźmi jesteśmy. Z perspektywy czasu widzę, że liceum mnie cofnęło pod każdym względem.

He liceum nauczyłam się dobrze całować hahaha:D i żeby nie ufać chłopakom;) a tak serio to całe życie chodziłam do jednej szkoły - zaczęłam podstawowke która sprzedali jak byłam w 5klasie, później zrobili z niej gimnazjum i liceum i zostałam tam więc znałam wszystkie zakamarki:) ja mam dobre wspomnienia może dlatego że szkoła była katolicka i liczyły się inne wartości?

Smutne jest to czym tu piszesz. Mnie liceum nauczylo tego, ze jestsmy wartosciowi i bedziemy w przyszlosci kims waznym czyli, ze mamy szanse cos osiagnac w zyciu. Liceum bylo tez dla mnie czasem akceptacji spolecznej po latach wytykania mojej innosci w podstawowce. Liceum nie bylo jednak sielankowe: poszlam do elitarnej klasy z duzymi wymaganiami oraz duza dawka mizoginizmu. Na studia poszlam wiec dobrze zahartowana na wszelakie docinki niedowartosciowanych facetow :D

U mnie w liceum też nie było czegoś takiego jak opisujesz ja byłam na mat fizie i było dużo więcej chłopców niż dziewczyn. Była elita dzieci dentystów, lekarzy czy geodetów ale nie wysmiewali kogoś ze względu na zamieszkanie raczej liczyło się właśnie zachowanie charakter czy się chodzi na imprezy, ogniska itp. Chociaż ja nie lubiłam liceum ze względu na nauczycielkę matmy, niszczyła ludzi psychicznie 😑

Nie wiem gdzie ty sie chowalas bo ja tez podstawowke zrobilam w malej miejscowosci i do liceum jezdzilam jak ty pks ale nigdy nie przezylam takich historii, ani nikt sie z innych nie wysmiewal, ani nigdy sie nie bilam. Po latach w swoim liceum pracowalam jako nauczyciel i takiego traktowania uczniow tez nie bylo. Mialas pecha?