Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nie umiem tego objąć myślami

Anulko- nie wolno mówić Tobie, że się nienawidzisz.!!! Kochaj siebie zawsze i wciąż. 🌷

Bratowa dzwoniąc do Ciebie oczekuje wsparcia, ale co Ty możesz... zony nie słucha, a siostry uslucha(?) Nie, nie uslucha, alkocholik nawet jak spadnie na dno się nie otrzasnie, będzie pił dalej. Ja też tak robiłam, w chwilach naprawdę złych dzwonilam do siostry (już niedługo eks meza) oczekując wsparcia. Dzięki jego siostrze odeszlam w czerwcu ub roku, 10 mies temu, jestem zupełnie innym człowiekiem - szczęśliwym, w końcu psychicznie wolna, w poniedziałek mam rozprawę rozwodową dzieci nie mieliśmy więc jest duża szansa że skończy się na pierwszej rozprawie. Współpracuje i życzę sily

przykre, jak musisz jechac to pojedz, nie dziwie sie ze ograniczasz kontakt. Duzo zdrowia:)

Dużo z tego, co napisałaś - dotyczy mnie. Tego o tym, jak siebie nienawidzę, jak się nażre. Nałogi, alkoholowy, czy jedzeniowy, czy każdy inny - podobno zawsze jest wynikiem braków w jakichś sferach życia. Niedoborów, smutków, żali. Często na zasadzie - odmawiam sobie już tylu rzeczy, to nie będę sobie odmawiała kanapek! Choć oczywiście - nie zawsze. Trzymam za Ciebie kciuki. I faktycznie trudno jest zrozumieć i zadziałać na zasadzie jestem dorosła, mogę zdecydować, że nie muszę jechać.

I ja tak z Twoich wpisów odnoszę wrażenie ( tylko plik nie denerwuj się, tylko zastanów się nad tym sama), że Ty masz tam słabą opiekę medyczną, taką w ramach ubezpieczenia. Źle czujesz się już dawno, a pomóc uzyskujesz bardzo skromną, a co gorsze, nieskuteczną. Pomyśl o wizycie prywatnej, terapia to jedna opcja, psychiatra i leki to druga. Nie że wszystkim umiemy sobie same poradzić.

No ciężkie to wszystko.... Jesteś silną kobietą i dasz radę iść przez życie trzeźwa !!!! Tak to jest, że człowiek ucieka w coś.... Ja niestety też w kompulsywne objadanie.... Rozumiem, że Ci bardzo źle i ciężko ale zobacz z perspektywy do czego doszłaś, jesteś dzielna i dajesz radę pokonywać trudności i zakręty !!!!!!!!! Myślę, że może byś spróbowała odciąć się od rodziny ? Jeżeli to Ci zatruwa całe życię.... chociaż wiem, że to nie takie proste.... Ja mieszkam z bardzo ciężką teściową np.

Tak, to jest niestety ten sam mechanizm 😞

Anka, ogromnie współczuję 😘. Alkohol jest mocno uzależniający, ale też bardzo dochodowy. I jest wszędzie. I w sklepach i w kulturze. A Ty jesteś daleko od tego i tak się trzymaj. Ja bym nie czekała na jakiegoś terapeutę "z urzędu", znalazłabym sobie kogoś naprawdę dobrego pracującego online i popracowała mocno nad wyciągnięciem siebie w głębokiego dołu. I pamiętaj, że jesteś dorosła, NIE MUSISZ jechać do PL.

Pojsc do psychoterapeuty. Do polskiego mozesz nawet online sie umowic. I pewnie terapia DDA.