Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
12. Tyle chcę, a tak mało mogę - chora

Od 2 tygodni ludzie w mojej szkole dzielą się na 2 kategorie: chorzy, którzy leczą się w domu i chorzy, którzy ciągle chodzą do szkoły. Tak więc w końcu i mnie dopadło katar, kaszel, stan podgorączkowy i ogólnie złe samopoczucie... :( A przecież zobowiązałam się zrobić szlachetną paczkę, uczęszczać na kurs, do tego zaliczyć przedświąteczne egzaminy zamykające pierwszy semestr, no i oczywiście regularnie ĆWICZYĆ! Obecnie nie czuję się na siłach, by to wszystko ogarnąć... ale przecież nie mam wyjścia, trzeba się wywiązać. Na razie faszeruję się lekami i z ciężkim sercem odstawiam ćwiczenia, które już udało mi się polubić . A tak chciałam podkręcić tępo przed świętami... muszę szybko wyzdrowieć.

Z pozytywów to w tym tygodniu kolejny 1kg w dół  Straaaaasznie mi się to dłuży, bo w zasadzie wymaga to ode mnie wielu wyrzeczeń, a efektów jako takich jeszcze nie widać. Jednak ciągle sobie powtarzam Nie od razu Rzym zbudowano, tego co zbierałam przez tyle lat nie pozbędę się w miesiąc, nawet nie w trzy, ale w końcu warto! Prawda? Poza tym przecież czuję się sprawniejsza fizycznie, mniej się pocę... to chyba już coś. 

Czuję, że nadchodzą ciężkie czasy, dlatego muszę się motywować z każdej możliwej strony. Chciałam się tu wyżalić, wyżaliłam się. Nadal 3mam za Was kciuki i proszę 3majcie je też za mnie