Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
17. I'm not giving up on you

Hejo. Ostatnio nie miałam czasu (czy raczej nie potrafiłam go wygospodarować) na zaglądanie tu ze względu na gorące przygotowania do końca szkoły i <o zgrozo> matury. Jednak poczułam potrzebę ponownego poczucia przynależności do grona walczących vitalijek, bo mój organizm chyba ponownie uzależnił się od cukru. Jeśli w pobliżu nie ma nic grzesznego to ok, ale wystarczy, że na horyzoncie pojawi się coś słodkiego co można wszamać (dzięki rodzinko -_-) to nie potrafię się opanować. Pokusa jest szczególnie silna po powrocie ze szkoły, między 15-18.00.

To nie pierwszy raz, gdy jestem w takim stanie. Jak się z niego podnieść? Wystarczy odzwyczaić organizm od cukru, by nie miał już na niego takiej ochoty i był w stanie rozsmakować się w każdym innym rodzaju jedzenia. Taaa łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Na ogół takie odzwyczajanie trwa u mnie 1-2 tygodnie, co jest niezwykle trudne, tym bardziej, że "dzięki" młodszemu bratu w domu ZAWSZE jest nutella, słodkie płatki śniadaniowe, jogurty, ciastka, cukierki... To jest cholernie trudne.

Ale wakacje coraz bliżej, nie oszukuję się, że już w te osiągnę wymarzoną sylwetkę, lecz przecież mam szansę zbliżyć się do niej na tyle, by czuć się w swoim ciele lepiej niż zeszłego lata. Nie jest za późno, nie poddaję się, nie daję za wygraną, przecież jestem w stanie to zrobić!

Poza tym na tle głównym bieganie i nauka ;) Aaaa i już od 2 miesięcy trwam w postanowieniu "Do matury zero alkoholu :D".

Do zobaczonka :-*