Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 37-pomiary, mały dołek i inne tałatjastwo.

Hej cześć. Dzisiaj było ważenie. Zawsze mówię, że drugie śniadanie to mój ulubiony moment dnia. O dniu ważenia mówię, że to najgorszy moment tygodnia, dlatego śpię w piżamie onesie (wzór: stich i wonder woman). Dzisiaj waga pokazała masę o 0,3kg mniejszą niż tydzień temu. Mało. Pewnie dlatego, że spałam w normalnej piżamie 

Jestem podłamana troszkę. Obwody spadły ale waga cieszy mnie bardziej. W ogóle mierzenie mojego uda to jest hicior. Pomiar uda to jedyny pomiar, który zawsze mnie śmieszy i sprawia, że mam lepszy humor. 

Wiem, że jest tendencja spadkowa i cieszę się ale mocno wzięłam się za kwestię ćwiczeń (interwały) i rozczarowałam się, że nie przyniosło to zamierzonych efektów. Ale ale pocieszam sie, tym że być może zamiast zastoju wagi po 5 tygodniach diety mam maluśki spadek a później poleci na łeb na szyje ;) Chciałabym na Wielkanoc ważyć mniej niż 90kg, może to być 89,9 ale żeby było mniej niż 90. Obawiam się, że jest to niemożliwe.

Inne tałatjstwo:

Jestem z siebie dumna, że wytrzymałam 5 tygodni praktycznie bez potknięć (jeden cheat meal i jeden maluśki gołąbek bez zawijania). Nigdy mi się to nie udało. Zawsze pepsi miała silniejszą wolę niż ja

Dodam tylko, że to, że mam dołek nie znaczy, że rezygnuję z diety. Absolutnie nie. Trzymam się dalej.

Trzymajcie się :)

I pamiętajcie bądźcie dla siebie dobrzy <3

PS. Małżon 19 maja ma 30 urodziny. Prawdopodobnie będziemy świętować we dwoje więc chciałabym schudnąć tyle, żeby kupić jakąś super seksi kieckę na kolację. Także mam cel ;)