Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
29/69 jestem mocna

Tak. Myślę, że jestem mocna.  Przedwczoraj 15 km, dziś 14 km w terenie na rowerku. W sumie zrobiłam jakieś 100 km w ciągu 3 tygodni... To nie taki zły wynik. Tym bardziej, że pogoda no nie była łaskawa. Taka aktywność na powietrzu jest milion razy lepsza niż kiszenie się w domu i rower stacjonarny (który mimo wszystko na zimową aurę lub niepogodę też się sprawdza). No i ćwiczenia siłowe też są OK. Szczgólnie te z Vitalii. Efektywne. No i rozciąganie...

Raz biegałam. Chciałabym więcej. Może dziś po kolacji? Ale zmuszać się nie będę. Zobaczymy. Kondycję mam lepszą niż te 3 tygodnie temu. To na pewno. Ale bigać na pewno będę, bo ładne nogi są wtedy. . . Spokojniutko.

Dieta na +. Grzeszyć nie zamierzam i nie zgrzeszyłam. O 17.30 zjadłam 3/4 dużego jabłka. O 19 kolacja.

Ta moja walka z kg to pokrętna była, a teraz jestem uparta jak za tym pierwszym razem (2010). Tylko teraz jem więcej, więc i mam nadzieje, że joja nie będzie. Mam nadzieję, że na stabilizacji też wszystko pójdzie OK. Bo przetrwać stabilizację, to jest właśnie sedno każdej diety. W tym roku czekają mnie 3 wesela! Być może 2... minimum. Sierpień i wrzesień. To dobra motywacja, żeby wyglądać ładnie. Pamiętam jak zrobiłam małą furrorę jak się pojawiłam taka szczuplinka(czerwiec 2010) Wlepiali we mnie gały i nie wierzyli... Boże! Jak ja się wtedy świetnie czułam w soim ciele. Nie było może ono jako szczególnie rewelacyjne, ale było dobrze. I na plaży nie wstydziłam się rozebrać. Normalnie zajbiście. Jak o tym pomyślę, to mi się błogo robi. Ale wiecie co... Weszłam już w te spodenki co w 2010... nie leżą idealnie jeszcze, ale są OK. No i spodnie, co wtedy mi spadały z tyłka i nie mogłam ich nosić, to teraz mi wiszą na zadzie, ale niestety jeszcze nie spadają... Ale poczekajmy. Będzie dobrze.