Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
68/69 cz. II no bywa czasem i tak

Mam dziś ciężki dzień. To znaczy chodzę głodna. Tłumię głód colą zero. Wiem, że niezdrowa, bla bla... ale pomaga mi w tych złych chwilach, więc co?! Piję. A to chyba przez czereśnie. Mam wrażenie, że wzmagają mi apetyt.

Przyszedł na nie sezon, a ja je tak kocham... Nie mogę się obyć bez ich smaku, a to same węgle. I bym zjadła spoko kilogram bez gwizdka. A ja tu sobie po 100 gram wydzielam i jestem z tego powodu nieszczęśliwa. Faktem jest, że czereśnie wspomagają walkę z cellulitem, ale jak ja zjem kg czereśni, to nie wiem, czy one mi przypadkiem bardziej nie zaszkodzą? Własnie!

Byłam dziś z kumpelą na kąpielisku wieczorem zobaczyć jak tam frekwencja. Spora. Fajna sprawa. Poza tym od ubiegłego roku wzdłuż ścieżki do plaży są różne przyrządy do ćwiczeń. Zainteresowanie raczej marne. Albo dzieci, albo jakieś nastolatki się wygłupiają. Szkoda, że to 10 km ode mnie, bo bym sobie rano pośmigała na orbim za darmoche. :)

Potem okazało się, że są obchodzone dni tej miejscowości i był jakiś tam festyn. Grały sobie jakieś podróbki Bony M. Posiedziałyśmy pół godziny na ławce, pooglądałyśmy ludzi, a ja się zdołowałam. Popatrzyłam na niektóre laski i stwierdzam, że chcąc nie chcąc, muszę jeszcze troszkę schudnąć. Bo niestety, ale nie czułam się jakoś megaszczupło. Czy fajnie. I co z tego, że mam fajny brzuch? Skoro na codzień go nie pokazuje. Dobra, nie narzekam. Bo wiem, że go mam i jestem z niego dumna.......... ale....... ALE facet spojrzy na nogi, na pupę. A nie......:( I nie o to chodzi, że chcę się wszystkim podobać, żebyśmy się źle nie zrozumiały. Ja jak idę, to czuję, że wszyscy patrzą się na moją szanowną. :( i te nogi obleśne, kolana brzydkie, udziska, nogi ogółem mam po piź**e! Tak fatalnie się czułam.....Tym bardziej, że ta moja kumpela, to nogi chude jak patyki. Wyglądałam przy niej jak czołg, a że ubrałam krótkie spodenki...... źle mi było, źle..........

Widziałam znajomą. Ładnie schudła. Chyba z 15 kg się pozbyła, teraz 36 rozmiar i fajna laska. Wtedy też wyglądała fajnie, ale miała gdzieniegdzie za dużo.

Ogólnie nabawiłam się dzisiaj stanu w połowie depresyjnego. Nie podobam się sobie od pasa w dół. I muszę wywalczyć to, na czym mi zależy. Szczupłe uda. Jędrny i ciut mniejszy tyłek. Inaczej, wiem że będzie mi źle.

Dziś wyszło mi już 1700 kalorii przez te czereśnie. Według mojego planu, no tyle powinnam dziś zjeść, ale stwierdzam, że jeszcze te 1,5 kg muszę zrzucić. Wiem, że one tak wolną schodzą. I te cm tak wolniutko ostatnimi czasy, ale nie poddam się.

Ja krótkonożne, szerokodupne stworzenie z wątłymi ramiona i cyckami wielkości mandarynki........... nie chcę nim być. No nie chcę!

Raz na zawsze chcę doprowadzić siebie do stanu takiego, że w końcu powiem, że zaakceptowałam to, jak wyglądam. Wiem, że nie będę miała 45 w udzie, czy 86 w biodrach. Pal licho! Ale niech jest troszeczkę mniej niż teraz.

Ubolewam.

Dziś ubolewam.

sport:

30 minut w terenie = ponad 6 km, było gorąco i wróciłam do domu, bo wypluwałam płuca

później zrobiłam trening z Ewą 40 minut...

Paskunie się czuję, nie ma sprawiedliwości na tym świecie, no nie ma!

Wiem, że sobie ponarzekałam, ale tak rzadko to robię na Vitalii, że musiałam dziś to wylać. Jutro ostatni dzień etapu I. Wstawię jakieś rozsądne podsumowanie.

Mam nadzieję, że u Was lepiej niż u mnie. Bynajmniej z psychą.

Bądźcie twarde. Ja dziś troszkę zmiękłam, ale to chwilowe.

Wiem, że muszę walczyć dalej.

Chcieć, to móc.

Ach!