Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Córa marnotrawna wróciła na swoje śmieci :)

Środa, 9.04.2014

Wreszcie w domu. Kilka zarwanych nocy nie pozwoliły na aktywność fizyczną. Musiałam odespać i zregenerować siły. Już jest dobrze i mogę zdać relację z kilku ostatnich dni. 

Popracowałam solidnie, załatwiłam parę ważnych spraw zawodowych i spokojnie mogę czynić przygotowania do sobotniej uroczystości, a raczej rodzinnego spotkania z powodu moich........50 urodzin . Ale zabrzmiało, co? Wprawdzie moje urodziny w tym roku wypadają dopiero w wielkim tygodniu, ale właśnie z tego powodu świętujemy kilka dni wcześniej. Rodzinka jest dość liczna, nie ma możliwości pomieszczenia ich wszystkich jednocześnie w domu, dlatego Jurek postanowił, że bawimy się poza domem. Wiem, że szykuje niespodziankę. Wykonuje dziwne tajemnicze telefony, gdzieś znika, coś załatwia, a jego niecodzienne zachowanie daje do myślenia. Znam go już tyle lat, że bez problemu poznaję, gdy coś kombinuje. Udaję, że tego nie zauważam. Kochany Jurcyś.

Myślałam, że przyjęcie odłożymy na po świętach, ale wiosna jest dla nas bardzo pracowita i nie będzie za dużo czasu. Tuż po świętach nowe wyzwania zawodowe, kolosalne zmiany w życiu osobistym, w perspektywie wyjazd do sanatorium i takie tam. Oczywiście wszystkie wydarzenia będę komentować na bieżąco. 

Miałam wielką nadzieję, że w dniu swoich urodzin dojdę do celu 54 kg. Chciałam zafundować sobie taki wyjątkowy prezent. Niestety lata odchudzania, dziwacznych diet i wieczna huśtawka chudnięcia i tycia spowodowały, że moja waga idzie w dół bardzo opornie. Im mniej ważę, tym trudniej i wolniej chudnę. Tragedii z tego powodu nie robię bo uważam, że zrzucone ponad 8 kg w 3 miesiące jest dużym osiągnięciem. Powoli akceptuję siebie, lepiej się czuję w swojej skórze. Dużą przyjemność sprawia mi to, że moje otoczenie zauważa, że zmieniam się na korzyść. Mam niespożyte pokłady energii, ruszam się więcej niż kiedykolwiek i uczę dobrego, racjonalnego odżywiania. A najważniejsze, że mogę być wśród Was. Mogę dzielić Wasze i moje radości i troski, wzloty i upadki, porażki i sukcesy .

A moje odchudzanie ? - Jeszcze nie postawiłam kropki nad "i". W dalszym ciągu kontynuuję to co zaplanowałam i wiem, że pewnego dnia moja waga pokaże te dwie wyśnione cyferki.

Ok, moje Kochane - wprawdzie nie jest późno, ale dzisiaj powinnam szybciej niż zwykle przytulić swój łepek do podusi. Jutro trzeba wstać o ulubionej godzince, tj. 5.20 i popracować nad sobą. A nóż, moja koleżanka waga będzie łaskawsza w najbliższy czwartek i zrobi mi urodzinowy prezent ? 

               Dobrej i spokojnej nocy Kochane Dziewczyny.
                                       Do miłego :)