Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Schemat ostatnich dni. Podsumowanie :)

Wtorek, 22.04.2014

Po kilku burzliwych dniach wreszcie wraca normalność. Niby lubimy świętować, spotykać się z Rodzinką i Przyjaciółmi, pogadać, powspominać, ale tak naprawdę zmęczymy się tą niecodzienną sytuacją. W końcu dochodzimy do wniosku, że mimo wszystko lubimy swoją poukładaną, zorganizowana codzienność. A jak było w minionym tygodniu?

Poniżej relacja, która jest doskonałym schematem niejednego domu

Gorączka przedświąteczna zmusza nas do wielkich przygotowań. Sprzątanie, wymiatanie każdego kąta, pranie, odświeżanie wszystkiego bez względu na fakt, czy taka potrzeba jest czy też nie. Zachowujemy się tak, jakbyśmy inne dni w roku siedziały na śmieciach. Język wisi na brodzie, a my pracujemy intensywnie, bo tylko wiadro wylanego potu uświadamia nam, że w końcu jest ok. 

Dom i obejście ogarnięte, dzieci przystrzyżone, mąż ma już komplet czystych świątecznych skarpet, można świętować. O, jeszcze nie! Na złapanie oddechu nie ma czasu. Jeszcze garnki i pichcenie przez kilka nocy. Trzeba wytrzymać. Produkujemy niezliczone ilości jedzenia, ciast i licho wie czego jeszcze. Dobrze, gdy po świętach można kogoś bardziej potrzebującego obdarować. Gorzej, kiedy sami zmuszeni jesteśmy przez następny tydzień  wyjadać lodówkowe resztki. Czy wtedy smakują nasze wykwintne dania? Niekoniecznie. Czasami nie możemy na nie już patrzeć :(

W sobotę idziemy poświęcić pokarmy. Troszeczkę wyciszamy się przed wizytą w świątyni. Na wielkanocnym stole, według katolickiej tradycji poświęcone pokarmy rzecz święta :) 

Niedziela wielkanocna to czas rodzinnych spotkań. Zasiadamy przy suto zastawionych stołach i znowu męczymy się. Tym razem nadmiarem jedzenia, popełniając grzech obżarstwa (czyt: nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu). 

Potem musimy odpocząć, zalegamy na kanapie przy filiżance wybornej kawy. Czy jest w żołądku miejsce dla niej ? To się okaże. A jeszcze przed nami kolejny dzień tej niebywałej męki. 

Wtorek.  Z wielką radością wracamy do pracy. Trochę rozleniwieni, przejedzeni, pękający w szwach, ale z nadzieją, że niebawem wszystko wróci do normy. Jeszcze tylko wynieść z domu to, co zostało w lodówce i koniec świętowania. 

Nasza praca okazuje się wybawieniem :) Dobrze zorganizowana potrafi dać dużo satysfakcji i zadowolenia :)

Nie zapominamy, że człowiek jeść musi, więc przygotowujemy specjalne poświąteczne śniadanie do pracy. Tym razem w wersji light. Moje drogie, po kilku dniach niekontrolowanego spożycia czas wrócić do normalności :)

Nie zapominamy o zarzuconej na czas świąt aktywności fizycznej. Każda okazja jest do tego dobra. Czekając na miejski autobus wykorzystujemy wolną chwilę i działamy. 

Wreszcie po świętach. Wracamy do swoich Przyjaciółek Vitalijek. Możemy znowu oddać się pasji odchudzania. Do następnego razu, do następnych świąt :)