Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czas wrócić :)

Wtorek, 6.01.2015

Wczoraj pisałam korzystając z tableta (nienawidzę tego urządzenia) i nie mogłam wkleić zdjęcia, dlatego dzisiaj modyfikuję i uzupełniam wpis :)

Witam noworocznie. Najwyższy czas wrócić do Was drogie przyjaciółki,  koleżanki i znajome. Nie było mnie tutaj ponad 3 miesiące. Wiele z Was pisało do mnie wiadomości, by dowiedzieć się, czy wszystko ok. Z serca dziękuję za troskę .

Powoli moje sprawy przybierają w miarę normalnego biegu. Za mną wariacki okres, w którym bardzo intensywnie pracowałam. Myślę, że powinnam chociaż w skrócie napisać jak minął ostatni kwartał starego roku, a więc po kolei:

W październiku,  jak wiecie byłam w sanatorium w Krynicy Zdroju. Fantastycznie spędzony czas obfitował w nowe znajomości,  niektóre na zawsze. Totalny relaks, zabiegi i dobra zabawa dostarczyły wielu bardzo przyjemnych chwil. Niestety już następnego dnia po powrocie przekonałam się, że wyjazd w październiku nie był dobrym pomysłem. Wszystkie odłożone sprawy zawodowe należało szybciutko nadrobić. I zaczęło się... 

Tak wyglądałam tuż po powrocie z wypoczynku. Widać, że miejsce, w którym byłam i osoby, z którymi obcowałam miały na mnie zbawienny wpływ .

Listopad i grudzień spędziłam praktycznie w pracy. Nawet soboty i niedziele musiałam pracować. Chwilami zastanawiałam, czy nie kupić kanapy i tak po prostu nie zamieszkać w firmie. Zdarzały się dni, że wracałam do mieszkania na 4-5 godzin. Cały czas towarzyszył mi duży stres i chroniczny brak czasu na przygotowanie dobrego posiłku. Czasami Jurek, gdy wcześniej wracał litował się, zakładał kuchenny fartuszek i pichcił dla żony. 

Przez ten cały wariacki okres pamiętałam, że jestem Vitalijką i nie mogę pozwolić sobie na zatracenie tego, co osiągnęłam. A jak wyszło ? 

Listopad i grudzień sprzyjał ruchowi na świeżym powietrzu. Kilka razy w tygodniu wstawałam raniutko (4.30) i maszerowałam z kijkami. Początkowo 6-7 km, pod koniec grudnia 10, a nawet zdarzyło się 12. Bardzo tego potrzebowałam, bo był to jedyny trening w tym okresie. Jednakże nie wszystko było takie piękne.  Picie wody zamieniłam na picie kawy w nieprzyzwoitych ilościach. Mało wypoczynku, ciągłe napięcie i jedzenie nie zawsze dobre  dołożyły mi dużo ponad kilogram. Czy się tym martwię ? W żadnym wypadku. Znowu przyszedł czas na zadbanie o siebie i zamierzam to robić. 

Przede mną interesująco zapowiadający się styczeń, ale o tym może za jakiś czas .

  Kochane,  wszelkiej pomyślności w Nowym Roku,  niech Wam zawsze świeci słoneczko, a niebiosa sprzyjają w każdym                                        momencie życia.  

                                 Pysiam i przytulam noworocznie