Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
makumbaczacza

dżyzysss ledwie żyję...poszłam na tą "latungę" i moje boczki po prostu mnie torturują teraz ałłłła. Nie mogę wziąć głębszego wdechu, bo plecy kłują i jestem na płytkich wdeszkach......Nie wiem co to było w ogóle, słyszałam, że jakieś energiczne latino, a to: charce murzyńskie z salsą - 4 tupnięcia na sekundę, gdzieś tam wpadły jakieś elementy skakańca irlandzkiego, przeplatane wspomnianą wyżej makumbączaczą, cokolwiek to znaczy, ale do tego co wyprawiałyśmy tylko taka nazwa mi pasuje. Aha!! a w momentach kiedy miałyśmy apogeum tej pląsawicy pani Jaga zwalniała i delikatnie wprowadzała nas w arkana tańców arabskich hehe. Nie wiem, czy do śmiechu mi będzie jutro jak rano będę zmuszona wygramolić się z łóżka, zakładam, że tylko przymus mnie z niego wyciągnie. Tym przymusem praca jest oczywiście, a przed pracą......taaadaaam - aerobik 

Ale przynajmniej czuję, że żyję, czuję, że mam nogi.... i plecy....i plecy....i plecy, nie mogę oddychać, pisałam już?? chyba tak, ale jak płyciutko wciągam powietrze to jest prawie dobrze. Myślicie że to stan przedzawałowy? Piękne to było, naprawdę, mogłabym tak dziennie:))))))