Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Koszmary... Brrrrr!

Przez weekend nie było zbyt dietetycznie ani ćwiczebnie. W piątek za to udało mi się wygospodarować 45min na rowerek, kiedy synek zasnął. Powiem szczerze, że, odkąd zasmakowała ćwiczeń w ciągu dnia, nie mogę się wieczorami do hasania zebrać. Tak czy inaczej weekend pełen rodziny, znajomych i fury żarcia już za mną.

Dziś obudziłam się w nocy zlana potem. Do teraz nie mogę się otrząsnąć. Śniło mi się, że mój kochany mąż najzwyczajniej w świecie mnie zdradza. Z prostytutkami. A właściwie, że jest stałym klientem (ba! jednym z najlepszych klientów) jednego burdelu! Sam się przyznał i wypowiedział to z absolutną obojętnością. Zero żalu, etc. A ja w tym śnie zanosiłam się od płaczu, że szok. Więc mój mąż miał mnie we śnie totalnie gdzieś. Naszego synka z resztą też. Wdupizm totalny. A ja się miotałam w tym śnie, nie wiedząc co zrobić i odeszłam. Co nie wywołało żadnego wrażenia. Odeszłam i byłam przerażona, że zostaję sama. Sama z dzieckiem. Że żyłam z kimś, kogo nie znałam.
Fatalny sen. A najgorsze w  nim było to, że wszystko było niesamowicie realistyczne. I uświadomiło mi, że nie ma nigdy czegoś takiego jak bycie kogoś pewnym. Że w życiu nie jest miło i bezpiecznie i że w każdej chwili można wszystko stracić. Ehhh. Może niezbyt to optymistyczne z poniedziałku z rana, ale mam trochę niesmak i doła przez ten sen. Tak, tak. Ja wiem, że to tylko sen. Ale mimo wszystko - wywołuje refleksje już całkiem realne, prawdopodobne. ;/