Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dołek, nowości kosmetyczne, idealna spódnica.

Czy wy też tak macie? Od początku listopada dopadł mnie jakiś dołek :/  Czuje się fatalnie, psychicznie jak i fizycznie. Cały czas mam płacz na końcu nosa, częste kołatania serca, bóle głowy wręcz migrenowe i ostre,  czuję się jakbym miała wiecznie ,,kaca", ostatnio prawie wieczorem zemdlałam. W pracy lipa, zmieniają nam znów dyrektora, podopieczni coraz bardziej dają w kość, z chłopakiem też co chwilkę mam jakieś spięcia niepotrzebne. Nie umiem już się cieszyć tak jak kiedyś. Brak mi chęci do ćwiczeń, do wszystkiego. Wiem marudzę...wyżaliłabym się jeszcze z paru rzeczy, ale nie będę wam głowy zawracać. Mam nadzieję, że to tylko jesień. Waga świruje, czuje że przytyłam, ale chcę to szybko ustabilizować. Zacząć regularnie ćwiczyć. Wybieram się na zumbę i chcę rozpisać sobie codzienne treningi. Dieta lekka też by się przydała bo żołądek ostatnio cierpli jak zje coś mniej zdrowego. Jak mi nie przejdą słabości lecę na badania, może mi ta głupia anemia znowu życie utrudnia.

Nabyłam parę fajnych nowości kosmetycznych, i kupiłam w końcu idealny pędzelek  do brwi z Hakuro. Świetna sprawa. Numer H85. polecam cieniutki i precyzyjny sprawdzi się również do eyelinera .

Skorzystałam z wyprzedaży w Naturze i dorwałam zestaw do konturowania twarzy z Kobo <3  na razie testuję, robi cuda z buzią. W poszukiwaniu idealnego fluidu pani ekspedienta poleciła mi fluid z Ingrid, dosyć ciężki, ale dobrze kryjący. 

Zbliża nam się uroczystość w pracy i pomyślałam, że nie mam idealnej, ołówkowej spódnicy. Poszukiwania były długie i ciężkie. Jedyna, która mi się spodobała to z świecówki House. Z tyłu ma złoty zamek na całej długości. Zastanawiałam się nad mniejszym rozmiarem, ale bałam się bo bardzo się opinała. Ogólnie jestem zadowolona, fajny rozciągliwy materiał i ładny krój. 

Opowiem wam coś. Czasem mnie ktoś zaczepia na ulicy, ostatnio koleś do mnie zagadywał na przystanku, czasem ktoś pomacha z samochodu, ale ostatnia sytuacja mnie przeraziła. Wracałam z pracy do domu, było popołudnie. Mijałam bloki, wracając z przystanku. Mijał mnie mężczyzna, młody, puścił mi oko. Zignorowałam go bo jakoś mnie to nie bawiło. Szedł krok w krok ze mną, jakieś 3 metry nas dzieliły. Czekało mnie przejście przez tory, przeszłam i dyskretnie się obróciłam, stał po drugiej stronie i cały czas się patrzył na mnie. Strasznie się wystraszyłam, i przyspieszyłam. To jest przerażające, jak pomyślisz sobie, że ktoś Cie śledzi. 

dla zainteresowanych zmieniłam nazwę na insta. Znajdziecie mnie pod nazwą Cytrynowaaaa.

buziaki

Wasza Cytrynowaaa