Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
no i się wyjaśniło

W poniedziałek przeprowadziłam bardzo długa rozmowę z nianią. Powiedziałam jej że zgadzamy się na max. 2 dni jej urlopu (ostatni czwartek i piątek miesiąca) bo nie mamy co zrobić z Amelką a ja urlopu wziąść nie chcę i nie mogę. Była bardzo ale to bardzo niezadowolona - powiedziała że 2 dni to stanowczo za mało bo Ona musi sie przygotować do sesji egzaminacyjnej i pewnie będzie musiała siedzieć po nocach. Byłam twarda i nie popuściłam. Albo zgadza sie na te dwa dni albo zabieramy małą wcześniej i zapłacimy jej za tyle dni ile faktycznie była u niej w styczniu. Strasznie potem źle się z tym czułam. Nie chciałam aby nasza współpraca tak się zakończyła i zeby ona była zła że zabieramy od niej małą. A jest zła bo mi o tym powiedziała. Jednak prawda jest taka że w dzisiejszych czasach każdy stara się szukać jakiś oszczędności i jeżeli mam płacić o prawie 500 zł mniej miesięcznie za opiekę (bo u syna w przedszkolu tez mam znizkę jak mała pójdzie do żłobka) to dlaczego nie?
Tym bardziej że mała naprawdę (emocjonalnie) nadaje się do większej grupy dzieci. No i jeszcze jedna ważna rzecz: jeżeli teraz zacznie chodzić do żłobka to w kwietniu nie musimy znowu składać podania o przyjęcie na następny rok tylko odbywa się to automatycznie. 
Co do niani to poza tymi żądaniami o urlop i brakiem współpracy z pieluchami to było naprawdę ok. Amelka widać że bardzo ją lubi i nie mieliśmy prawa narzekać na opiekę. Pani jest osobą wykształconą, kulturalną i bardzo miłą.
 To tyle wylewania żalów.
Z dietą na razie jestem na bakier. Staram się i to bardzo ale trochę mi to nie wychodzi. Czekam na @ i potem mam nadzieje ostro wziąść się do roboty.

Wszystkiego najlepszego dla wszystkich Babć! 
Ja dzisiaj po południu jadę w odwiedziny do swojej kochanej Babuni.
Zawiązę jej jakieś słodycze, które ta pewnie rozpakuje i położy na stole aby się częstować. I jak tu odmówić?

Chyba jej kupię kawę :-)))