Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Mój stan po 3-ech cesarkach!!! Tragedia!!!

Ważę 91,7kg. Tragizm jednym słowem! 

Nie będę się użalać teraz nad sobą, tylko trzeba wziąć się do roboty!

Inaczej nie zejdą te kg!

Urodziłam trójkę dzieci (2 chłopców i córkę). 

Gdy zaszłam w pierwszą ciążę ważyłam 68kg, zakończyłam trzecią ciążę z wagą 91,7kg.

Mój docelowy cel to 70kg, ale na początek wyznaczam sobie 80kg, a to i tak sporo..

Wszystkie dzieci urodziłam poprzez CC, ale nie dlatego, że tak chciałam. Tak po prostu wyszło…Będąc w pierwszej ciąży myślałam, że urodzę naturalnie. Moja mama, ciotki, kuzynki urodziły naturalnie, więc dlaczego ja bym nie mogła?

1. Pierwszy syn  urodził się z wagą 4850g w 40tyg. Dostał 9pkt. Dopiero po 21 godzinach zdecydowano się na CC. Jak usłyszałam jego wagę kiedy się obudziłam po cięciu, to cieszyłam się, że jednak cięciem poród się skończył.

Byłam wymęczona porodem naturalnym, a potem to cięcie, że przez pierwsze 2 dni nie chciałam dziecka, bałam się go….czułam się taka obolała…ale po 2 dniach sił przybywało i miłość rosła z minuty na minutę! 

2. Drugi syn  urodził się z wagą 3910g w 37tyg. Nagle….szło to ekspresowo! Po 3 w nocy odeszły mi wody w domu, prawie na czworaka szłam do auta….po 4 byliśmy w szpitalu, a urodził się o 4.40. Usłyszałam tylko jak położne mówiły do siebie „tętno, spada, spada..”

Nagle jak z nieba pojawił się anestezjolog i zasnęłam….synowi groziła zamartwica, dostał 6pkt.

Szybki nagły poród i bardzo szybko do siebie doszłam. Po 2 dniach prawie mogłam biegać.

3. Córka   urodziła się z wagą 3220g w 37tyg. Dostała 10pkt. Urodziła się w 37tyg nie dlatego, że sama postanowiła wyjść, tylko wyciągnęli ją „na zimno”.

Po 2-óch cięciach każdy ginekolog mi mówił, że będę miała trzecie cięcie, tym bardziej, że zaszłam w trzecią ciążę po 11 miesiącach od drugiego cięcia. Mój lekarz ginekolog powiedział, że nie można dopuścić do skurczy, nie może się poród sam zacząć, bo jest ryzyko, że dziecko wejdzie w kanał i będzie za późno na cięcie. Groziło to ogólnie rozerwaniem macicy.

Mój stan po trzecim cięciu to był koszmar. Nigdy tak się nie napłakałam jak wtedy. Długo do siebie dochodziłam, strasznie obolała byłam. Leki mi nie pomagały. Ja to myślałam, że w szpitalu żałują na dawkach i nie chcą mi dać. Błagałam o leki. Czułam palący ból w miejscu cięcia, czułam się tak jakby mnie nie zaszyli. Koszmar!!! Jak przynieśli mi dziecko i położyli przy piersiach to kazałam je mężowi zabrać. Z bólu mój mózg nie przyjmował żadnych wiadomości, nie mogłam cieszyć się dzieckiem, oglądać jej przy takim bólu.

Lekarz mi powiedział, że trzecie cięcie to nie pierwsze, dlatego tak mnie boli…

Oprócz tego, że było to trzecie cięcie, to przy okazji otwartego brzucha, dogadałam się z lekarzem, aby podwiązał mi jajowody. Więcej dzieci już nie chciałam z mężem, nawet bałabym się po 3 cięciach. I główny powód podwiązania jajowodów, to również to, że nie chciałam przez najbliższych kupę lat brać hormonów. A na samą prezerwatywę nie zgodziła bym się, ponieważ bałabym się, że mogłabym i tak zajść, gdyby na przykład pękła….a wtedy mając trójkę dzieci…..strzeliłabym sobie w łeb!!! 

Lekarz powiedział, że trzecie cięcie boli bardziej niż pierwsze i do tego podwiązanie jajowodów doładowało do pieca…..ta rana po cięciu  jajniki jak mnie bolały  obkurczająca się macica ….straszne….dlatego taki ból. Na szczęście doszłam do siebie 

Tak więc Nowy Rok nie gra tutaj roli, że to jakieś moje postanowienie..

Nawet gdyby był środek roku, to musiałabym zacząć odchudzanie.

Boleści po porodzie minęły, połóg minął, święta minęły więc pokus mniej…..także zaczynam!!! 

Pasek również zmieniłam.

I wklejam 2 zdjęcia mojego tragicznie wyglądającego ciała..