Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wzloty i upadki

no tak, powiecie: "szybko Ci się znudziło"

oblałam w tym tygodniu 2 kolokwia, a wiecie co jest najlepsze? że uczyłam się do nich godzinami...

nienawidzę niektórych przedmiotów i nie mogę się doczekać trzeciego semestru, gdzie sama będę wybierać przedmioty.

Marzenia o stypendium naukowym odsuwam na dalszy plan ;) ale nie mówię, że całkiem je porzucam.

Niestety, sa na moich studiach przedmioty, które wywołują u mnie bezsilność, łzy i agresję. W tym semestrze moją największą ambicją będzie po prostu zdać.

A boję się, że nie dam rady... Od kilku dni siedzę i płaczę w kółko, próbuję się uczyć, ale nie wchodzi mi nic do głowy, ciągle jestem zmęczona, śpię po 9 godzin dziennie i rano mam problem ze wstaniem z łóżka. 

Mam ochotę na conajmniej tydzień wolnego, ale na razie wiem, że każdy dzień wolny będzie przeznaczony na naukę.

Bardzo się boję, że wylecę.

Ale musze wytrwać i się nie poddawać, bo jak się poddam i rzucę książki w kąt, to nic się nie uda. Jest ciężko, ale trzeba działać.

Chociaż teraz jest godzina 9 rano, a mnie już boli głowa, i nie wyobrażam sobie, jak ja się skupię na zajęciach.

Nie wiedziałam, że studia są takie ciężkie. Ale wybrałam kierunek ścisły, to czego się spodziewałam?

Zresztą, wybrałam mieszankę dwóch kierunków ścisłych, praktycznie w ogóle ze sobą nie związanych, połączonych w jeden. I jeden całkiem mi podpasował, lubię przedmioty związane z nim, to ten drugi to dla mnie istna mordęga, chętnie bym to wszystko rzuciła w cholerę i przepisała się na ten jeden, główny kierunek, no ale niedługo odpadną mi przedmioty z tego drugiego, więc myślę że będzie łatwiej. 

A na razie to szukam rady życia: jak przetrwać, i wszystko zdać.

I jak żyć? 

Tak mi wstyd, że znowu nie wyszło..

Ale nie mogę się poddać.