Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
na cztery łapy

Piękną mamy sobotę. Póki co odpoczywam. Wczoraj padłam na pyszczek i zasnęłam, a robota czeka i "drze japę". Ostatni maraton trzynockowy daje się we znaki. Mam już dość. Zdrowie mi się sypie, jakieś swędzące zmiany na skórze, bolą mnie dziąsła - ogólnie stan wołający o zmianę na lepsze....  Tęsknię za zwyczajnym spacerem i niemyśleniem, lekką głową i lekkim ciałem. I .... coraz częściej myślę o zmianie pracy - ta robota mnie wykańcza. Dawka stresu już dawno przekroczyła poziom krytyczny. Kryzys.... A tu jeszcze co najmniej miesiąc....  inni śmigają na rowerach a ja na czworakach i na rzęsach, olaboga.....Wszystko się już we mnie buntuje.

Ale jak to ja - zawsze spadam na cztery łapy - heh, właśnie przecież na czworakach łażę... ;) stres zawsze głupawkę u mnie wywołuje, jak adrenalina trochę odpuszcza.

Myślę o tym, jak będzie pięknie, jak się ta gonitwa skończy i obmyślam plan, jak nie dać się ponownie w coś takiego wkręcić....  never, never, never......

Życie jest zbyt piekne, żeby tracić czas na "cudze" strategie.....