Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Idzie coraz gorzej

wybacz ale komputer cos sie zacial i dodal tyle identycznych komentarzay... :*

czasem rowniez strresu mozna pozbyc sie poprzez wysilek fizyczny ... sorobuj dopasowac do siebie ... byc moze typu dluzsze spacery, rower, byc moze krotkie bieganie ... :) moze cos akurat znajdziesz dla siebie czego ci zycze z calego serca :))

czasem rowniez strresu mozna pozbyc sie poprzez wysilek fizyczny ... sorobuj dopasowac do siebie ... byc moze typu dluzsze spacery, rower, byc moze krotkie bieganie ... :) moze cos akurat znajdziesz dla siebie czego ci zycze z calego serca :))

czasem rowniez strresu mozna pozbyc sie poprzez wysilek fizyczny ... sorobuj dopasowac do siebie ... byc moze typu dluzsze spacery, rower, byc moze krotkie bieganie ... :) moze cos akurat znajdziesz dla siebie czego ci zycze z calego serca :))

moze skoro jesz jak sie denerwujesz.. to nadal podjadaj ... ale nie slodkie ... miej podreka jakies jablko .. lub cos rownie zdrowego ..:) z czasem mozna sie przyzwyczaic... i bedziesz zadowolona, poniewaz twoja waga nie bedzie rosla z dnia na dzien a ty bedziesz sie zdrowo odzywiala :))

CHCIAŁABYM TOBIE POMOC, ALE MAM TEN SAM PROBLEM , WIĘC NIE UMIEM POMOC , ...ZYCZE POWODZENIA I TRZYMAM KCIUKI ZA DALSZA WALKE.....MIŁEGO WEEKENDU ..POZDRAWIAM SERDECZNIE ::))

najlepsze na niezajadanie stresów jest ich unikanie.Co praktycznie graniczy z cudem :) jeżeli źle się czujesz i masz doła znajdz coś co sprawia ci frajdę ,co relaksuje,a nie jest to np.uluibiona czekolada czy pyszny chlebek z masełkiem .może to spacer?solarium?ciepła kąpiel? film "mamma mia" :) Pamiętaj ,że zajadasz stres bo to najłatwiejszy sposób.Po prostu sięgasz po coś i jesz.Nie wysilasz się przy tym.Po wysiłku włożonym w utrzymanie wagi nadarza siępretekst by złamać zasady.Sters jest takim pretekstwm.Jestem rozdrażniona ,muszę zjeść bo to mi pomagta.A tak naprawdę wszystko siedzi w głowie :) Przede wszystkim zamień walkę z kilogramami w przyjemność.Jakkolwiek to brzmi,można odchudzać się z uśmiechem na twarzy.Zrobić z tego sposób an życie.I zamiast do psychologa,może do dietetyka?jeżeli dieta nie będzie dla ciebie stresującym przeżyciem,jest szansa ,że inny stres zwalczysz i zdusisz w zarodku bo po prostu będziesz miała na to siły :) a walcząc i z wagą,samą sobą i całym swiatem - narażasz sięna zmęczenie i brak chęci do działania :) To takie moje skromne zdanie.Życzę powodzenia i siły! :)

a nóż pomoże, warto spróbować

Mój piesek też sie nazywa Nusia ;D A jak się stresujesz to polecam długie kąpiele ;) Jeszcze jak sobie wlejesz jakiś czekoladowy płyn i posiedzisz w tej wannie na prawdę długo to ci się później nie będzie chciało nawet patrzeć na słodycze ;pp Tak kiedyś robiłam ;pp

Ja tu przychodzę przykładnie przykład brać ,a serwuje mi się tu stanie okoniem;).Wstrząsam , potrząsam i pozdrawiam

Chyba trzeba drzwi wyważyć...hmmm

Piękna Kobieto,Popatrz ,że w lustro raz jeszcze,wyglądasz przecież fantastycznie.Od jakiegoś czasu Wiosna gości.Pofruwaj ,że z nią po tych zielonościach, pościgaj się ,powdychaj całą sobą,poturlaj się po zboczach,pomocuj z kudłatymi pięknościami.Trzymaj się...Sprawdzę czy zadania wykonane:)

Dokladnie-spacer, czy marsz...ale 40-45 min dziennie...i bez psow jak mawiaja lekarze, bo spacer z psem to rożny rytm a nam jest potrzebny rowny, sprężysty krok, nawet bez kijkow;) Powodzenia-sama uskuteczniam odparu dni - to naprawde wciaga:)

kochana mieszkasz w najpiekniejszym miejscu naszej Polski ! ktorego Ci zazdroszcze moze stres dobry bylby nordic i leciec w dolinki ? nie daj sie szkoda stracic tego co juz zrobilas !

Ja wiem, że łatwo się mówi a trudniej robi (gdyby tak nie było, to nie byłoby mnie na tym forum...), ale trzeba znaleźć alternatywę. W złym momencie, w chwili napadu stresu - oddać się temu hobby, np wyjść na spacer. Widać na zdjęciu ślicznego pieska, ja w złych chwilach często zabieram mojego psiura na dwór. Jak jestem w mieście - to nawet te parę kółek dookoła parku pozwala mi się uspokoić a i on ma przyjemność. Jak jestem na działce, to ruszamy razem w las i wtedy jest jeszcze łatwiej nie myśleć o jedzeniu bo możemy zniknąć na długi czas. Jakaś alternatywa, a jaka, to już nie ważne, byleby zająć czymś ręce, które gdyby je puścić wolno, zamieszkałyby tuz obok lodówki (bo w niej jednak trochę za zimno). Pooglądać zdjęcia - mnie potrafi przy tym i parę godzin zlecieć, a jak miło powspominać :) Nie ważne co, ważne żeby cokolwiek! Pozdrawiam