Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Powrót po 2 latach !!!

Jesli masz dzieci to tym bardziej pozbadz sie slodkiego!! Chcesz zeby dobily do twojej wagi szybciej niz ty? (wiem, jak to brzmi ale chyba powinnas juz cos wiedziec o zdrowym odzywianiu, szcogolnie jesli chodzi o dzieci)

Coz, wiem ze nie jest to latwe. Ani w stosunku do siebie ani do dzieci. Ale trzeba sobie odpowiedziec na pytanie, czy kiedy odmowisz sobie i im tej czekolady i slodkosci choc kilka raz czy nie wejdzie Ci to w nawyk i czy nie da szansy na zdrowsze zycie? oh jak strasznie patetycznie zabrzmialo, ale chyba wiesz o co mi chodzi.

"u mnie nie ma opcji aby nie było słodkiego bo mam dzieci" - przepraszam, ale gorszej wymówki w życiu nie słyszałam.. urodziny, uroczystości, imprezy itp., okej, to są okazje, lecz wiedz, że one będą przewijać się cały czas, bo z tego składa się życie! natomiast czasem trzeba z czegoś zrezygnować na poczet wyższych celów takich jak zdrowie, bo przy takim tempie tycia kiedy w wieku 21 lat masz ponad 40 kg nadwagi to nie wróżę Ci świętowania jeszcze wielu takich okazji, bo się wykończysz. biorąc pod uwagę Twój wiek, zakładam, że nie możesz mieć dużych dzieci (około max 5-letnie?) i powinnaś im zrobić niezłą rewolucję względem postrzegania słodyczy, bo naprawdę jeśli będziesz pozwalać na wszystkie "zebrane" słodycze z rodzinnego tournee to będą miały taki sam problem jak Ty dziś. jedzenia się nie wyrzuca, nawet tego najgorszego składowo, lecz uświadom rodzinę i najbliższych, że jeśli już muszą obdarowywać Twoje pociechy to zamiast czekolady wolałabyś zabawkę albo pluszaka - ciocia, mama to są bliskie osoby i patrząc na to z jakim Ty borykasz się problemem powinny zrozumieć.. a jeśli nie to słodycze otrzymane od rodziny chowaj do szafy, zamykaj na klucz, lub otwieraj tylko i wyłącznie gdy Cię ktoś odwiedzi. natomiast jeśli tak bardzo nie możecie się oprzeć słodyczom to zmień nawyki żywieniowe i wprowadzaj zdrowe słodycze - teraz internet aż kipi od zdrowych alternatyw na tradycyjne słodkości! jaki masz plan na zawalczenie o zdrowie? ile chcesz jeść kalorii? jaka Ci dieta w głowie? co z aktywnością fizyczną? piszę ten komentarz bo się martwię i sama rozumiem jak to jest mieć ponad 100 kg na liczniku - 2 lata temu ważyłam 116 kg i wiem co czułam i wiem, że nie chcę tego czuć ponownie.

Przyłączam się do dyskusji. Sama kiedyś objadałam się niemiłosiernie, właśnie głównie słodyczami podczas PMS. Boleśnie to potem odczułam wchodząc na wage i nawet tłumaczenie, że to ciężkie plomby nie pomagało :D Pomógł mi natomiast Castagnus, lek na PMS – poleciła mi go moja koleżanka. Spróbuj może i Tobie pomoże. Jest naprawdę skuteczny, a przy tym bezpieczny bo te lek ziołowy. Poczytaj sobie więcej na stronie www.castagnus.pl

och to miło, że coś działa. Bo dla mnie PMS to jest jak kilkudniowa choroba psychiczna ;) nic mi nie daje to, że na co dzień naprawdę kocham zdrowe jedzenie, ale tak jak Ty, przekąszę coś słodkiego dla równowagi. Tydzień przed okresem mam zaślepienie na żarcie i nienawiść do sportu, normalnie dr. Jekyll i mr. Hyde ;) ale oprócz jednego dnia totalnej dyspensy, nie daję się.