Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
No to dobiję jeszcze bardziej

Ciągle mam uczucie, że moja aktywność jest na poziomie no... średniej. Naprawdę, opierdzielam się równo. Jak jestem w domu, to nawet nie siedzę. Leżę plackiem. Ludzie sądzą, że ja wow, tyle biegam, oj. Ale ja biegam tylko 4 dni w tygodniu. W tym taki długi bieg mam raz, góra dwa razy. Gdyby moje treningi były rzeczywiście takie angażujące, to dzienny stres byłby na znacznie wyższym poziomie. A jest taki:

Czyli praktycznie jstem cały czas w fazie odpoczynku.

Więc jak można mówić, że moja dzienna aktywność jest więcej niż średnia? Nawet stwierdziłabym, że mała.

Żeby nie było, że to tylko dzisiaj, proszę, to wykres z całego miesiąca:

No i teraz, jak czytam sobie, że ktoś uważa, że nie ćwiczy w ogóle, bo ma taką bardzo aktywną pracę, że dziennie robi aż 10 tysięcy kroków, to mi opadają witki. W pracy. Od poniedziałku do piątku. I to ma być dużo? Serio? 

Ja robię średnio tyle:

Jak widać, tylko kiedy robię długie biegi, ilość kroków przekracza próg, jaki mi ustalił mój zegarek. 

No to robiąc 10 tysięcy kroków Twój poziom wysiłku jest... żaden. Sorry.

A teraz proszę mnie znienawidzić. 

Idę robić truskawkowy sernik. Jak się uda, to dam fotę.

PS. Zrobiony. Sernik truskawkowy. Bez cukru.