Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Odrobina

Pamiętam, jak kiedyś przed operacją leżałam w pokoju z dziewczynami. Wszystkie miałyśmy mieć operację następnego dnia i wszystkie mialysmy zakaz jedzenia. Oczywiście byłyśmy głodne i tak sobie narzekałyśmy wspólnie. Jedna z nas, Andżela, wydębiła od kogoś irysy. Chciała nas poczęstować, ale my byłyśmy oburzone, że no jak to? Że ścisła głodówka ma być przecież. A ona powiedziała, że przecież nie będą nam operować przewodu pokarmowego i irysek nic nie zmieni. I zjadła jednego irysa i powiedziała, że właśnie tego potrzebowała, zadpokojenie kubków smakowych i mózgu. 

Pamiętam, że wtedy było to dla mnie kompletną abstrakcją. Że jak to? Wystarczył jej JEDEN irysek?! Ja byłam z tych, którzy wszystko albo nic. 

Jakiś czas później chodziłam ba warsztaty ajurwedy. Dowiedziałam się wtedy dużo o zdrowym gotowaniu, o smakach. Niewiele już pamiętam, ale wyniosłam z tego 3 rzeczy:

- łączenie odpowiednich produktów w pełnowartościowym posiłku wegańskim (chociaż nie jestem i wtedy nie byłam weganką, owszem, miałam taki epizod w życiu i wtedy mi się ta wiedza bardzo przydała)

- instrukcję jak zrobić idealne masło klarowane ghee (rzeczywiście, to najlepszy na świecie tłuszcz)

- informację, że po pełnowartościowym posiłku na zakończenie należy zjeść odrobinkę czegoś słodkiego. Na przykład daktyla, mini ciasteczko, kostkę czekolady itp. 

To ostatnie daje takie zakończenie, ukoronowanie posiłku. I ta odrobinka wystarczy. Jest wręcz pożądana.