Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jestem, żyję, oddycham

Wróciłam. Dwa tygodnie temu z hakiem. Ale nie chciało mi się nic pisać.

Zimno tu i szaro.

Ale jest dobrze.

Nowe mieszkanie cieszy. Doposażam go w różne duperele. Niedługo będą targi roślin, to jeszcze dokupię z 3 roślinki do mojej sypialni (bo jedną ja zmarnowałam, drugą mi córka przelała), marzy mi się filodendronik z drobnymi liściami. I jeszcze jakieś 2. Będzie dżungla. Lubię dżunglę.
Dzisiaj odebrałam wreszcie wymarzoną i wyczekaną RAVkę. Taką o:

biała perełka. 

Chciałam sprzedać auriskę:

ale mężu mówi, żeby trzymać. Opłacić tylko OC i niech sobie stoi na wszelki wypadek. Może i tak zrobię. Wystawiłam na próbę na marketplace i rzeczywiście jest duże zainteresowanie. Chyba usunę ogłoszenie. W aurisce mam znacznie lepsze audio, ale RAVką się jeździ... uuuuu... no wypas. Chociaż jeszcze się trochę boję. Bo większa jest i mam stracha, że o coś zahaczę. Chociaż ma pierdyliard zabezpieczeń i systemów, kamer i ojoj. Instrukcję ogarniam pomalutku, chociaż mózg mi paruje.

No i taki dobrobyt mnie dopadł. Nie przywiązuję się. Ale cieszę się, że mogę poużywać dóbr materialnych. 

Zajęć mam dużo. Nadgodzin będzie sporo. W czwartki kończę o 21.30. Od rana. Ale wtorki wolne (od dydaktyki). I w zasadzie poniedziałki też. 

Pewnie pojadę w kwietniu na konferencję do Rynu. To takie piękne miasteczko między Olsztynem a Ełkiem. Daleko. Ale konferencja i pokoje będą w zamku krzyżackim. Wow. 

Szefowa straszy też miesięcznym stażem zagranicznym. Że niby do habilitacji to potrzebne. Dzieci mnie nie chcą puścić. Zobaczymy.

Idę opić autko.