Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
jak Feniks z popiołów

Muszę się wam  do czegoś przyznać. Zaliczyłam potwornego doła, ciche dni , łzy , okropny widok przed lustrem. Ale chyba już dość! Jak Feniks z popiołów podniosłam się . Tym dołem wcale nie poprawiam swojego wizerunku , wręcz przeciwnie! stwierdziłam ,iż takiej szarej, ponurej twarzy nigdy nie miałam, nawet jak byłam 90 kg pucią. Ale koniec z tym. Czas wrócić na  dobre tory. Dietkę wczoraj trochę odpuściłam.  Śniaddanie dietetyczne serek odtłuszczony  + świeże truskawki, na  II śniadadanie kromka chleba żytniego z chudą wędliną + ogórek, obiad makaron nadziewany szpinakiem (5 średnich rurek)i kolacja -szczyt bezdiecia .Na kolację przygotowałam chlebek indyjski i dotego sosy ; jogurtowy z czosnkiem, pesto pmidorowe  i salsą, piwko i dziś kilo więcej :-(  zresztą kto po wyżerce się waży?!- ale takiego wstrząsu potrzeba mi było. Jednego się trzymam wypijam ok 3 litrów wody plus ulubioną kawę z odtłuszczonym mlekiem .

Po kolejnej kontuzji kolana- którą już doleczam wreszcie wraca na siłownię( przy przysiadach mnie jeszcze boli ale da się przeżyć) .Lekki wysiłek doda mi wigoru i chęci do dalszego dzialania.  W dniu wczorajszym  na rozgrzewkę  najpierw wysprzątałam mieszkanko- umyłam ściany w przedpokoju * ale brud*, a potem z córką poszlam grać w badmingtona( ten mały szkrab jeszcze dobrze ie gra ale się trochę poruszalam). Stojąc przed lustrem w te szare dni zauważyłam , że gdzie niegdzie skóra zaczyna mi trochę wisieć. Widok nie jest za ładny, ale miałam nadzieję, że dieta +ćwiczenia = piękne jędrne ciało ! Zastanawia iśe nad masażami ale czy to pomoże?

Dziś mam 11 rocznicę ślubu. Na siłownię nie pójdę bo ślubny będzie narzekał, że znów uciekam jak on ma wolne , a na siłownie ze mną anie chce iść.Wielkiej pompy kulinarnej nie szykuję , wczoraj było aż nad to.

Gorąco pozdrawiam i bardzo się cieszę , że  JESTEŚCIE!!!