Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
6.10/14/6 dzień WO

witam was kochane

waga ma WO zaczęła ładnie spadać, w sobotę 71,9, wczoraj 72 kilo, a dzisiaj cholera się zbiesiłą i poszła w górę 72,3 kg; niby nieduzo ale jednak, zdenerwowała mnie bo do owulacji jeszcze trochę a tutaj zwyżka powiem wam że cięzko mi na WO, praktycznie nic co ugotuję mi nie smakuje, nawet pomidory które wczoraj jadłam w postaci sałatki były obrzydliwe, jedynie soki mi smakują no i jabłka, ale tak monotonnie nie powinno się, zwłaszcza jeśli chce się pociagnąc dłużej niż kilka dni opuchlizna ze stopy prawie zeszła ale miejsce ugryzienia jest nieładne, wygląda jak zaszyty pod skórę guziczek i jest czerwone dzisiaj postanowiłam w końcu się poruszac trochę i poszłam na marszyk szybkim krokiem, zajeło mi to 50 minut i przeszłam prawie 4,5 kilometra, w czasie marszu czułam że będę miała obtarta nogę bo mnie uwierało w bucie, ale po powrocie do domu okazało się że nie jest to zwykły bąbel bo podszedł poza płynem surowiczym również chyba krwią bo płyn w środku jest czerwonawy, oczywiscie nie przekłuwałam tylko nałozyłam specjalny gojący plaster żelowy, w czasie marszu planowałam że jak pogoda dopisze to jeszcze w czwartek albo piatek pomaszeruję, ale teraz to nie wiem co będzie, tym bardziej że bąbel zrobił mi sie w trudnym miejscu, na przejściu pomiędzy pietą a podeszwą stopy, plaster na brzegach sie marszczy bo powierzchnia nie jest płaska i przez to nie wiem jak sie bedzie goiło i jak długo paster będzie trzymał  sprawdzę czy te plastry sa w mniejszych rozmiarach to wtedy lepiej by sie trzymał skóry  

nie wiem czy wam pisałam że niedawno oglądałam Różę Smarzowskiego, film świetny ale wstrząsający, tym niemniej uważam że gdyby każdy z nas zobaczył taki film przynajmniej raz w roku to wreszcie zaczęlibyśmy doceniać to w jakich czasach żyjemy, że nie ma wojny, głodu, gwałtów, że możemy normalnie żyć jak ludzie. Doceńmy więc to co mamy i nie narzekajmy tak jak zawsze