Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
mam dość

Hej! Wiem, że zabrzmi to, jak porady starej ciotki, ale... powiem Ci coś z najprawdziwszego, bo własnego doświadczenia. Wyprowadziłam się z domu w czasie, kiedy szłam do liceum. Zamieszkałam w internacie, każde wakacje spędzałam gdzieś poza domem (tak, aby przyoadkiem nie być w domu więcej niż tydzień). Później studia - najpierw akademik, później wynajmowany pokój, a później już mieszkanie z narzeczonym/mężem. Wydawało mi się, że z rodzicami nic mnie nie połączy. A teraz, po tych blisko 10 latach wyszło tak, że razem pracujemy, a ja w pewnym skomplikowanym sensie wróciłam do domu. I poznałam i rodzicow i rodzeństwo na nowo! Jest to naprawdę niesamowite, bo nigdy nie myślałam, że to mozliwe. Jesli zauważasz, że w Waszej relacji coś jest nie tak - to już jest bardzo dobry znak! Przeanalizuj najbardziej 'dramatyczne' sytuacje i znajdz na nie jakiś sposób. I nie chodzi mi tu o sposób na godzenie się, łagodzenie itd. Tylko o Twój wlasny sposób na przetrwanie :-) Ja np. nauczylam się, że nie na wszystkie zaczepki muszę odpowiadać :-) Trzymaj się!

Oj nie przejmuj się , u mnie też są ciągle kłótnie ale jakoś sobie radzę...wychodzę z domu ze znajomymi czy coś , byle jak najkrócej siedzieć w domu . Wszystko będzie ok, głowa do góry :*

musisz przebolec jakos... tez mialam tak jak mieszkałam z rodzicami. A jak jestem z nimi na święta lub jakiś dłuższy czas, to 2 dni i już się z mamą kłócimy. One chyba tak mają, że się o wszystko czepiają.;)