Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 1

Ostatnio byłam tu prawie 6 lat temu. Dziwnie czyta mi się stare posty. Widzę w jak innym miejscu już jestem. A jednak potrzeba taka sama – schudnąć.

Przez parę lat udało mi się utrzymywać wagę, z której byłam zadowolona, a teraz przez ostatnie 3 miesiące nagle konkretnie przybrałam.

Powodów jest kilka. Przede wszystkim zmiana leków: biorę aż cztery, które mają w skutkach ubocznych zwiększenie łaknienia i przybieranie masy ciała. Prawdopodobnie najgorsza z nich jest olanzapina – lek cieszący się wśród psychiatrów taką sławą, że od razu widać, czy pacjent bierze lek, czy nie, po tym, czy przytył.

Drugi ważny powód – sesja studencka. Nie najprostsza rzecz na medycynie. I tu dałam pofolgować swojemu zwiększonemu apetytowi. Zajadałam stres, piłam energetyki, wspomagałam się słodyczami, żeby jakoś wytrwać maratony nauki.

Powód trzeci – kontuzja nogi. Walczę z nią już półtora roku. Wyklucza mnie z większości sportów. Do tego mogę dodać słabe stawy (choć ostatnio leki od reumatologa pomogły) i przepis na mało ruchu gotowy. Zapisałam się od lipca na kurs jogi, wg fizjoterapeutki to dobry sport dla mnie, jakkolwiek dużo schudnąć się na niej nie spodziewam. Dziś udało mi się zrobić Skalpel Chodakowskiej, zobaczymy, czy jutro moja noga będzie żywa.

I w końcu cztery: choruję na niedoczynność tarczycy i zespół policystycznych jajników, czyli moje hormony szczupłej sylwetce nie sprzyjają.

Mimo tylu przeciwności jestem opymistyczna, że uda mi się osiągnąć zamierzony cel. 😊

Mój pomysł na dietę: post 16/8, posiłki sycące, ale oparte na niskokalorycznych warzywach, jak najwięcej o niskim IG; do tego zielona kawa, zielona herbata, błonnik do picia i odwadniające napary z pokrzywy (bo po obrzękach widzę, że część przytyłam stricte „na wodzie”).

Dzisiejsze posiłki: 3 kolorowe, wiosenne, sycące + jabłko jako przekąska.