Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Sra wyżej niż dupę ma.

Ależ mnie czekają zmiany. W diecie. W życiu. Ale skupmy się teraz na zdrowiu, życie odłożymy na później. (Jak to brzmi, brrr. Nie, nic proszę nie odkładać! Na pewno nie życie!)

Już w czerwcu wspominałam o moich problemach gastrycznych. Jakoś pod koniec czerwca podjęłam się diety niskobialkowej, lekkostrawnej, niepodrażniającej. Bo wrzody w żołądku mam. Na szczęście to tylko żołądek (tylko i aż!) - trzustka, dwunastnica i wątroba jest ok. Wytrzymałam na tej diecie niecałe 2 tygodnie. Albo to nawet tydzień był.

Ledwo na tym trwałam i z wielkim bólem (smakowym i mentalnym głównie, zoladkowo było znośnie).

No to nie są absolutnie moje smaki.

Nie wytrzymałam i wróciłam do mojej normalnej diety tj. przeciętnie białkowej, tłuszczowej i niskowęglowodanowej. Jakoś bywało ok. Raz gorzej, raz lepiej. Czasem większość posiłku lądowała w kiblu (i nie drogą prosto z talerza - if you know what I mean), czasem żołądek bolał, czasem mikser się robił w brzuchu, ale jakoś do WCta biec nie musiałam.

Od ponad miesiąca jem "normalnie" i aż 3 kilo mi spadło (co w sumie złe nie było). Teraz się jeszcze nie ważyłam, ale coś czuję, że chyba spadków dalszych nie ma, jednak bardzo pogorszyła się kondycja mojej cery, ziemista skóra, brązowe powieki i tak dalej. Z racji, że dietę miałam taką jaką miałam tj, taką jaką lubiłam i zdrową, ale zupełnie nieprzystosowaną do mojego schorzenia zmiast jeść od rana tym samym wywoływać szybkie posiedzenia na kiblu zaczynałam jedzenie dopiero po powrocie z pracy. Bo z jedzeniem był ryzyk fizyk. Raz się przyjęło, raz się nie przyjęło.

W zeszłym tygodniu dostałam inne leki i teraz już mało co się przyjmuje, więc czeka mnie gigantyczna metamorfoza żywieniowa.

Faktem jest, że gdybym przemogła się do tej nieszczęsnej "niedobrej" diety żołądkowej w odpowiednim czasie może za niedługo mogłabym już wracać na swoje tory, a tak pewnie z pół roku będę musiała się katować ową dietą. Jak ja to przetrwam!

Najgorzej będzie wygrać z głową, bo co człowiek znielubił łatwo ponownie polubić nie jest.

W sklepie jestem zagubiona jak dziecko. Zaczęłam odwiedzać alejki i stoiska, które wcześniej w ogóle dla mnie nie istniały i absolutnie nie wiem co mogłabym przygotować sobie z tych produktów do jedzenia. Na razie głównie te części sklepu tylko odwiedzam, ale ostatnio kupiłam pierwsze 2 pszenne bułki! Najpierw muszę nieco wyjeść jedzenia nieuchodzącego w moim przypadku za rozsądne, a które mam w mieszkaniu. Szukam w internecie motywacji żywieniowych, ale właściwie nic nie znalazłam. Coś trzeba będzie wymyślać i tak. Znalazłam jedną dziewczynę, która ma podobną dietę i choć trochę je w smakach, które ją lubię to jakoś przeraża mnie to co widzę u niej na talerzu. Czy by mi to smakowało to szczerze wątpię.

Tak jak wstawałam o 5-6 tak wstaje dalej, ale ostatnio od 16-17 praktycznie zasypiamy na stojąco i... w związku z tym staram się zwiększyć aktywność :) Na razie ledwo, bo ledwo, dopiero zaczynam się powoli, bardzo powoli rozkręcać. Zamierzam wkrótce wybrać się na siłownię znowu zacząć podnosić ciężary, ale to dopiero jak nieco bardziej ogarnę nową miskę i trochę lepiej się odżywię. Przede mną badania krwi, ale raczej wszystko będzie sztos, bo mimo "sita" w brzuchu to miskę ogarniałam cały czas, może nie pod względem kilokalorii, ale pod względem składników odżywczych na pewno.

Kupiłam sobie ostatnio szampon i odżywkę z firmy Luxliss. Dla mnie sztos! Włosy są gadkie, miękkie, rozczesane właściwie bez czesania i co jest super pachnie intensywnie i niezwykle długo zapach utrzymuje się na włosach, praktycznie nie potrzeba perfum.

Jakiś czas temu kupiłam sobie również tę matche. Jest świetna :)

Ostatnio kupiłam również te ciastka (batoniki?) z Milki. Nie będę ukrywać, że nie był to łatwy wybór, bo ja nawet nie pamiętam, kiedy kupowałam ostatnio jakieś słodycze, ale niestety padł na mnie odgórny przymus przyniesienia czegoś takiego do mieszkania. Także finalnie wybrałam coś prawie najtańszego, bo przecież wszystkie te słodycze z Milki smakują tak samo. Szału tu na pewno nie było, ale to nie dla mnie było.

Za to te lody są sztos! Tylko szkoda, że nie ma ich na patyku, bo wafelków nie cierpię a szkoda mi je wyrzucać.

Up date pewnie będzie teraz dużo częstszy, bo chyba będę się próbowała uporać z moim menu, a gdzie jak nie tu najlepiej. Dzizys krajst, rewolucja wyzwa! Dosłownie. W tym momencie.