Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
jak nie urok, to sraczka

taaaakie plany mieliśmy na piątek
i poszły się zajączkować, wrrrrrr!
karnet na pobliski basen mieliśmy rozpocząć....

od lat kilku biorę tabletki na nadciśnienie
całe życie byłam niskociśnieniowcem, norma dla mnie to 90/60, nawet w ciążach tak miałam
ze 3 lata, hmmm, może 4?.... temu mnie dopadło, z pół roku trwało ustawianie leków, biorę regularnie, wszystko oki
wczoraj koło południa czułam się zaniepokojona, oczy mi wysadzało od środka, w uszach dudniło, snułam się osłabiona... grypa??? eee, nie, chyba nie... przecież nie mam mrówek na udach od gorączki , poza tym, ja NIE choruję, zmierzyłam ciśnienie, o rany! górne powyżej 140
za godzinę górne 147, potem 151, Pan i Władca wrócił, zaniepokojony, synalek też, snuję sie jak upiór po domu, na pocztę nadać klientom paczek nie dałam rady, nosi mnie, usiedzieć nie mogę, a nogi coraz słabsze, koordynacja zawodzi, tętno szaleje, powyżej 80, zamiast normalnego 57, tak mi czasem puls wali jak się z kumplami ścigam w ruchu miejskim, na adrenalinie wtedy rośnie, ciśnienie górne 166, dolne też rośnie
Pan i Władca zaordynował mi swój Norvasc, alternatywą było pogotowie, wzięłam pół, spadło po godzinie do 146, potem znowu rośnie, przy 155 wzięłam drugie pół.
Koło północy odpuściło, mogę się ostrożnie schylać i oczy mi na wierzch nie wychodzą

________
spałam jak niemowlę
kota tupiącego przy głowie nie słyszałam
obudziłam się po 8 godzinach snu jak nowo narodzona
ciśnienie perfekcyjne
kilo mniej na wadze

..... i weź tu , babo, zrozum swój organizm, jak on tak cuduje
wiosną endokrynolog babski wydaje sie być coraz bardziej niezbędny