Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ku przestrodze.

Być może, ale ja jeśli się za coś biorę i jestem co do tego przekonana, a do tego mam jakiś dodatkowy bodziec, to robię rewolucję. Teraz prowadzę zeszyt i liczę kalorie, zapisuję wszystko jak na spowiedzi. Największym moim problemem są słodycze, więc alb je jem albo nie. :) Czy za dużo na raz- chyba nie... Dla mnie najważniejsze, to zmiana. Teraz. Etapami mi nigdy nie wychodzi. A kolejny problem, to kiedy już schudnę ( a to się wydarzy :D ) utrzymać wagę. jedynym i słusznym dla mnie rozwiązaniem jest pamiętać, że szczupła nie byłam zawsze i dlatego nie mogę pozwolić sobie na jedzenie tak jak szczupła od zawsze, bo przytyję. Dziękuję za komentarz, bo jest bardzo mądry, ale być może skorzysta z niego ktoś, kto tak potrafi dzielić zadania. Ja jestem lwica- działam już, w całym pędzie. Jeśli gotuję na parze- to na parze, jeśli z nieprzetworzonych, to nie znajdziesz w mojej zupce i mięsku nic, co jest np. w kostce rosołowej (tych już dawno nie używam) tylko trochę soli, trochę pieprzu :), jeśli woda, to woda choćbym miała sikać pięć razy w nocy :D Pozdrawiam i dziękuję, bo takie planowanie też zapewne jest fajnym rozwiązaniem.

To budujące, że nie jestem sama jedna taka :D :D :D Trzymam również za Ciebie :)

Nie dziękuję tradycyjnie, ale przyznaję, że sama jestem zaskoczona, bo pisałam nocą i myślałam, że nie odbije się echem, a może z jedna osoba zauważy. Bardzo mnie to motywuje, że tyle osób mi kibicuje. Aż głupio byłoby je teraz zawieść. :)

Bardzo bym chciała i nie dziękuję :) jak tradycja nakazuje :)

Sama się kilka razy zastanawiałam nad tym żeby się zbadać, aczkolwiek wiem dokładnie, że jadłam ogromne ilości słodyczy przede wszystkim i sądzę, że to one przyczyniły się do wzrostu wagi, a dalej do braku spadków. Jeśli jednak teraz w ciągu dwóch miesięcy kolejnych, kiedy będę trzymać się wytycznych, nic się nie zmieni, to się zbadam pod kątem tych chorób. Dziękuję za radę.

Oooo dokładnie, o tym nie wspomniałam, a rzeczywiście tak było. Kiedy się odchudzałam wcześniej, choć to podobno głupie, ważyłam się codziennie. Kiedy przestałam ćwiczyć, a słodycze zapełniły 90% mojej racji żywieniowej dziennej, to ważyłam się coraz rzadziej, np. raz w tyg. potem w miesiącu, a pod koniec prawie w ogóle. Ostatnia sfotografowana waga, to 86.5 A pamiętam jakie zrobiłam oczy, kiedy przekroczyłam 80. I co? I nic. Przestałam wchodzić na wage aż do teraz.

Nie dziękuje wedle tradycji :) :) :)

No właśnie...Czasem ludzie potrafią wziąć jednego cukierka i na nim poprzestać. Ja nie. Ja skończę na całym opakowaniu i jeszcze czymś na dobicie. tak jakby od tego zależało moje życie- to takie głupie, smutne i okropnie żałosne, ale tak to u mnie wygląda. To miłe, że ktoś mnie rozumie...

Oczywiście zrewanżuje się, ale żeby rewanż był bardziej pomocny najpierw poczytam Twój pamiętnik :)

Taką mam nadzieję i tradycja nakazuje, żeby nie dziekowac :)

Nie nie nie, bo ja za niska do takiej wagi jestem :D Przy 72 wyglądam fajnie już, tak jaby powoli wyłażę z siebie brzydkiej i przepoczwarzam się, ale ja ze swoimi cm powinnam najwięcej ważyć 60 kg. To już maks :D To bardzo wspierające, ze sa inni, którzy borykają się z podobnymi problemami...Dziękuję..

Tak być musi. Spięłam poślady :D Dziękuję :)

Dokładnie tak. I masz rację- wszystko jest do zrobienia. I zrobi się :) Dziękuje za wsparcie :)

Oby nie w 96, bo teraz do tego bliżej :D :D :D hahahah swoją droga fajna cyfra :D :D A ta na poważnie- marzę o 6 na wadze :) Dziękuję za wsparcie :)

Nawet jeśli jedna osoba pomyślałaby, że postępując w ten sposób niweczy swoje osiągnięcia, byłabym szczęśliwa :)Nie dziękuję, bo taki przesąd :D

Dużo nie, ale mnóstwo słodyczy, a wcześniejszy spadek wagi dość szybki, brak ćwiczeń, które były do tej pory codzienną rutyną sprawiły, że efekt jo- jo zaczął działać. To najzabawniejsze, że nie dlatego przytyłam tak szybko, bo dużo jadłam. jadłam mało, ale każdego dnia- dosłownie (z małymi wyjątkami w weekend, kiedy raczej bywałam w towarzystwie meza na zakupach) jadłam słodycze w naprawdę dużych ilościach. I to główny powód wzrostu wagi. Teraz mi niedobrze na sama myśl o tym.

Jestem pewna, że mi się uda. Dłużej tak nie mogę. jestem najlepszym przykładem na to jak zgubne jest jedzenie słodyczy. One niczego nie wnoszą poza chwilowa nie wiem...ulgą, radoscią, a potem ...wiadomo dupka rośnie :) Nie dziękuję :) I mam nadzieje, ze nie powtórzysz mojego błędu.

Witam...ja chyba przyłączyłam się do podobnej grupy, ale nie wytrwałam wtedy nawet kilku dni. Teraz mogłabym :) A przemiana się pochwalę :) To mój cel teraz :)

To wstyd, że do niej wróciłam. Mi jest wstyd. Jestem przekonana, że uda mi się Ciebie zaskoczyć :) To bardzo miłe, że mnie pamiętasz :) :*

Hm...jak już uporam się i będę pewna, że jestem na to gotowa, to skorzystam z tych podpowiedzi. Bardzo dziękuję.

O właśnie. Stało się. Zamykam tamten rozdział i pisze kolejny. To będzie bestseller :D Dziękuje za wsparcie :)