Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
nie wyrabiam

Ja też zajadam stres - rozumiem Cie doskonale. Jedyną opcją dla mnie w takich momentach jest wychodzenie z domu - po cokolwiek - jak jestem w parku to chodzę i nie jem, jak coś załatwiam, też nie jem - nie myślę wtedy o problemach chociaż przez kilkadziesiąt minut. Ćwiczenia też zwykle pomagają, bo po nich endorfiny rosną i wszystko wydaje się łatwiejsze. Stres jest teraz Twoim największym wrogiem, więc znajdź swój sposób na niego. Ale oczywiście gadanie i dobre rady w takich momentach mogą wkurzyć, więc trzymam kciuki za Was i za to, żeby wszystko przebiegało prawidłowo :))

aż cztery tygodnie? u mnie wystarczy 4 dni, żeby nadrobić parę kilo :))

oj bardzo cię rozumiem, gdybym ze stresu chudła miałabym figurę modelki. Niby dobrze wiemy, ze zajadanie nic nie pomaga, ale trudno się powstrzymać, prawda? Mam nadziej, ze u werki wszystko dobrze i ciaża dobrze się rozwija. Trzymaj się, szukaj miłych akcentów wokół siebie!

może spróbuj żeby nie mieć pod ręką niezdrowego jedzenia. Przygotuj sobie jakieś warzywa i owoce .:)) pozdrawiam

Ja też mam zapędy do zajadania stresu. A to oznaczałoby po prostu nieustanne jedzenie. Tak się nie da na dłuższą metę. Spróbuj to ogarnąć, tak naprawdę kiedy w chwilach trudnych potrafimy zapanować nad jedzeniem stajemy się silniejsze. Trudne to wszystko, ale możliwe. trzymam za Ciebie kciuki

to tak jak u mnie, ciągle newry i stresy. A co powiedział Twojej córce neurolog?