Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
-28 kg a do ostatnich 6 rozlazi mi sie
motywacja!!!

Klopot w tym, ze ja juz naprawde niezle wygladam, zalozylam dzisiaj spodnie, ktorych nie nosilam od czasow pierwszej ciazy :). Przymierzylam swoja mala czarna i tez super, maz jeszcze nie wie, ze znowu na mnie pasuje, zrobie mu niespodzianke przy jakiejs weekendowej kolacji moze :). Ale nadal nie jestem usatysfakcjonowana, nadal wiem, ze moze byc lepiej, moze byc tak jak bylo czyli 60 kg! I chociaz cieszy mnie widok w lustrze to jest ta goryczka, to nie do konca zadowolenie.. Brak 100% satysfakcji... Wiecie o co mi chodzi? Trzeba wziac sie w garsc i skonczyc co sie zaczelo. Nie rozlazic chociaz mam pelne prawo byc z siebie dumna! 28 kg to nie malo do zrzucenia, wielu osobom nigdy sie nie udaje i oddalyby duzo za moj sukces a ja co??? A ja narzekam! A narzekam bo to chociaz duzy sukces to jednak nie moj cel ten dobiero przede mna i sie oddala, bo zwolnilam tempo! Wiec od poniedzialku biore sie w garsc, zaczelabym jutro ale maz i dzieci w domu, bedzie zoo, lepiej poczekac to poniedzialku jak wiekszosc rozpanoszona po szkolach, pracach etc... :). Trzymajcie za mnie kciuki :D. 

Czytam Wasze pamietniki na tyle na ile mi czas pozwala i chociaz nie komentuje czesto to jestem niczym Szara Eminencja, niewidoczna na pierwszy rzut oka ale obecna i zawsze z Wami myslami :)..

Pozdrawiam i trzymam kciuki za Wasze walki, bo kazdy z nas o cos tutaj walczy i ma swoje cele :)...