Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
2

O tym jak wygląda moje życie, pisałam ostatnio. Teraz czas wyjaśnić dlaczego jestem gruba. Nadwagę miałam od dziecka. Jestem jedyną córką moich rodziców. Mam co prawda przyrodnich braci, ale wychowywałam się sama. Dlatego byłam rozpieszczana jedzeniem. Słodycze, chipsy, słodkie napoje, lody. Do dziś mi to zostało, że śniadanie, obiad czy kolacja nie są dla mnie tak ważne jak małe słodkie co nieco. 

Do tego ciągle chorowałam. Non stop leki, antybiotyki. Dwa tygodnie zwolnienia, tydzień do szkoły, dwa tygodnie zwolnienia, tydzień do szkoły. I tak w kółko. Jednak zawsze byłam żywym dzieckiem. Tańczyłam od 6 roku życia. Skończyłam dopiero jak poznałam Rafała czyli kilka miesięcy temu. Zaczynałam od disco dance, później był hip hop, taniec towarzyski, a teraz jak jestem dorosła moją pasją był twerk, latino i Zumba Fitness. Miałam też kilkuletni epizod z siłownią i fitnessem. 

Mimo swojej wagi zostałam nawet Instruktorką Zumba Fitness. Kochałam to. Pokazy, występy na scenie, to było coś co mnie nakręcało. Na sali spędzałam 3-4 godziny dziennie. 6-7 dni w tygodniu, a mimo to waga utrzymywała się w okolicach 100 kg. Najniższa waga jaką osiągnęłam za pomocą siłowni i diety wysokobiałkowej to coś koło 80 kg.

Próbowałam wszystkiego. Wykupowałam diety z Internetu, m.in. stąd - efektów brak. Byłam też na cateringu dietetycznym. Podobało mi się, że jedzonko przywożą mi do domu. Było to bardzo wygodne, ale w 4 miesiące przytyłam 7 kg i zrezygnowałam. Na jakiś czas odstawiłam gluten. Miałam treningi personalne, dietetyka. I nic. Jestem już czasem zrezygnowana, ale próbuję zmienić swoje życie, bo mam cudownego partnera, który mógłby mieć każdą. Przystojny, fajnie zbudowany, bo biega i w piwnicy sobie boksuje, ma trochę oleju w głowie. Czasami zastanawiam się dlaczego ze mną jest. Chyba naprawdę mnie kocha.

Aktualnie ważę 111 kg przy wzroście 168 cm, w wieku 27 lat. Młodość ma się jedną dlatego biorę się w garść. A jest ze mną źle. Szybko się męczę, sapię przy spacerze pod górę,  w nocy chrapię, a rano budzę się z bólem całego ciała. Muszę się rozchodzić, bo  inaczej się czuję jakby mięśnie mi zanikały. 

Na początek odstawiam słodycze, słone przekąski i słodkie napoje. Za ruch muszą mi wystarczyć spacery z psem. To jest plan na najbliższy tydzień. Zaczynam od dzisiaj. 

Trzymajcie kciuki!