Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wiecznie początkująca

Cześć,

Od dziecka zmagam się z nadwagą i otyłością. Zatem nie dziwi, że od dziecka zmagam się również z dietami i wiecznym efektem jojo. Do tego pojawiła się depresja, kompulsywne objadanie się, początki fobii społecznej, psychiatra, leki...a to wszystko, gdy mam 17 lat, a moja waga jest chyba najwyższą od lat. Chyba, bo boję się ważyć. Boję się załamać jeszcze bardziej. 

Historia jest długa, ale to na oddzielny post temat. 

Pomimo tego wszystkiego, po wielu rozmowach, próbach i błędach, chcę zacząć od nowa. Spróbować jeszcze raz. Obiecałam sobie, że jeśli tym razem nie wyjdzie, nie będę podejmować kolejnej próby i idę na operację bariatryczną...boję się tego, ale jeśli dieta na 2100 kcal zawiedzie i zacznę się objadać, nie będę miała innego wyjścia. 

Nie mam dużych oczekiwać wobec tej diety. Ustawiłam sobie wysoki limit kalorii, aby się nie objeść. Niech waga spada powoli, ale raz na zawsze i bez stresu. Będę próbować budować zdrowe nawyki i wprowadzać regularny ruch...

Wiem, że będzie momentami ciężko i będę chciała się poddać, ale "każdy musi wybrać jeden z dwóch bóli - ból żalu albo ból dyscypliny". Więc wybieram ten drugi. 

Trzymajcie kciuki, trzymajmy się razem,

Weronika S.