Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
...

u Ciebie jest tak jak u mnie. zaczynam miec coraz większe wyrzuty sumienia że zaprzepuszczam to o co tak dzielnie walczyłam. aż wstyd. zyczę Ci powodzenia. i sobie tez ztresztą.

jako wymądrzania się:))))) chętnie przyjmuje wszelki info .... jak widac, można zweryfikować swoją wiedzę - niewiedzę:))))

sięgnąc dna..... tu akurat dietowego, ale dzięki temu wstaniesz, otrząśniesz skrzydełka i ....fruuuu z nowymi siłami, pomysłami, nowym zaangażowaniem!!!!!!!

Dasz rade, powolutku zaczniz, za za moment bedzie mniej niż na pasku :)

no i jak u Ciebie? ja się pozbierałam i czuję że znowu stanęłam na nogi; wyzwanie podziałało na mnie :) a co z Tobą? trzymam kciuki!! pozdrowienia!

nie przejmuj sie tak,trzeba nauczyc się kontrolowania,niestety podjadanie to nasza zguba,buziaki

Kochanie Uda Ci się!!!! Trudne jest 5 pierwszych dni! Ja wyrzeklam sie weglowodanów, przez 3 dni czulam się jak po silnym zatruciu pokarmowym, bolała mnie głowa itp. Teraz czuję się o niebo lepiej! Tobie też się uda! Ja w Ciebie wierze!!!! Cmok :*

ostatni miesiąc to u mnie podobny stan... ale już chyba tez sięgnęłam dna! wierzę, że zaczynam się odbijać :) życzę zatem powodzenia i hmmm... a może porywalizujemy? :D hahaa :) pozdrawiam ciepło!!

No to powodzonka na nowej drodze odchudzania ;) ja sie przekonalam ze najszybciej jest zawsze malymi kroczkami ustawianie sobie mniejszych dystnasowjest lepsze.A kiedy mam zalamki i chce mi sie czekolady to sobie wizualizuje siebie po diecie w jakich ciuchach bym sobie chodzila jak bym wygladala z plaskim brzuchem itp. polecam :)