Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Takie moje rozmyslania....

Samo rzucenie cukru w maju tego roku miało u mnie na pewno jeden pozytywny skutek: niemal od razu przestało mnie ciągnąć do kolejnych słodyczy. Waga nie rośnie, zatrzymała się, a nawet kiedy trzymam się zasad zdrowego odżywiania i ruszam, spada. A że wolno - niestety za długo sobie odpuszczałam (nie aż tak, ale jednak słodycze były). Co więcej - poprzednio miałam bardzo duże piersi, teraz mimo wagi przy której zwykle już były niemal spuchnięte, są jakieś takie bardziej normalne. Cera lepsza. I nie choruję, to znaczy nie przeziębiam się. I teraz jak się już trochę ustabilizowałam po problemach z kręgosłupem zaczynam działać na orbitreku. Ale robię to wszystko już znacznie wolniej, niż mając lat 30, to prawda. Ale i mniej nerwowo. Nie oczekuję efektów w dwa tygodnie, czas mierzę raczej na miesiące. Odpuszczony dzień to nie tragedia, ale odpuszczony tydzień to już wielki problem, żeby nadrobić to, co się straciło. Więc nie odpuszczam i staram się zachować rozsądek, bo tylko to w tym wszystkim pomaga. Nerwowe popatrywanie, komu co się udało nic nie pomoże. Te kobiety, które schudły po 15, 20, 25 kilo włożyły w to mnóstwo pracy, też miały gorsze dni. Warto czerpać te informacje, które nas wzmacniają, budują, dodają nam siły do walki o siebie. A porównywanie mało komu wychodzi na zdrowie. Powodzenia!

Wiem No No wiem moja mama ma 59 lat schudła teraz już 18kg i chudnie nadal (nie ćwiczy ) samo zdrowe odżywianie :-) niestety czym człowiek chudszy tym ciężej widzę to nawet po sobie i z cukrem masz racje odkąd odstawiłam słodkości waga leci mimo iż u mnie nie raz wpadnie kfc lub mcdonald :-) kiedyś nie potrafiłam żyć bez słodyczy i ciastek teraz udało mi się nie zjeść słodycze przez 4 miesiące ;-) pojechałam na urlop jadłam i teraz od powrotu znowu nie jem czyli już 6 dni :-) także da się powodzenia życzę :-)

Niestety tez mam ten problem. WIdze, ze laski tylko ze slodyzy rezygnuja i pija wode i zaraz magicznie 20kg mniej. U mnie jest trudniej. Ciagle zmieniam kalorycznosc, miko i makro i obserwuje. Dodaje cwiczenia jak moge. Stoje w miejscu, ale moja wiedza sie powieksza. W koncu moj organizm powie -OK to jest spoko, tak jedz i bedziemy sie czuly dobrze :D

Może to "w miarę dietetycznie" Cię gubi? Wiek tu niewiele ma do rzeczy. Można jeść dietetycznie ale za dużo. No a słodycze - no cóż. Cukier ukryty jest w wielu produktach spożywczych. Poczytaj etykiety, bywa że zaskakują :)

Mnie też zawsze gubią słodycze... Niby odżywiam się zdrowo, racjonalnie... a tabliczkę czekolady pochłaniam na raz. I dziwię się, że niby nie jem dużo, a tyję. Odkąd chodzę do dietetyczki i muszę zapisywać to, co jem, bardziej się motywuję. Nie chcąc się tłumaczyć z tych zjedzonych słodkości, mocno rozważam, czy skusić się czy nie... I coraz częściej udaje mi się wyjść z takich sytuacji obronną ręką :)

Najgorsze są te ostatnie kg, i trzeba wiele samozaparcia żeby sobie z nimi poradzić. Ja też się tak "bujam" i będziemy się Kochana tak bujać póki nie weźmiemy się porządnie w garść. Trzymam kciuki :*