Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Czy aby jednak nie przesadzam?

Połaziłam sobie po ulubionych pamiętnikach i tak mnie naszło - czy mi dobrze z tym, czy nie, że jestem sumienna, uczciwa i twarda? Z jednej strony to tak: mam poczucie, że pokonałam słabości i wygrałam sama z sobą (już kiedyś pisałam, że to może być jeden z głównych powodów mojego dietowania). Że mam poczucie dobrze spełnionego obowiązku. Że byłam słowna i dotrzymałam obietnicy danej sama sobie (siebie samej nie oszukam). Ale z drugiej strony to się zastanawiam, czy aby nieco nie przesadzam?
W ten weekend - spędzony z Rodzinką w ślicznym miejscu na wiosce, gdzie życie leniwie toczy się wokół stołu (albo grilla ;P) -  ominęło mnie tyle kulinarnych rozkoszy. I nie wiem, zastanawiam, się czy rzeczywiście warto tak rygorystycznie podchodzić do diety? A może jednak lepiej zacząć trochę bardziej lajtowo się traktować? Tylko, czy dieta ma sens, kiedy się jej nie przestrzega? WSzPM mi powiedział - i trudno się nie zgodzić - że warto trzymać się diety -> jak coś robić, to porządnie :) A może tak mnie wątpliwości złapały, bo waga spłatała mi psikusa?

Teraz już naprawdę znikam, Mąż i kotki czekają, aż oderwę się od kompa z nimi pobędę ;)

Buziaki :)