Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Rozwarstwiłam się...

...oddalam się od siebie samej i już nie wiem, która ja jestem ta prawdziwa. Szczęśliwa-nieszczęśliwa. Spełniona-szukająca. Radosna-zadumana. Wariatka-ostrożna. Aktywna-wycofana. To bieguny. A pomiędzy nimi? Warstwy. Niepasujące do siebie. Rozedrgane. Postrzępione. Rozłażę się wewnątrz i posklejać nie umiem. Dziwnie mi.

Święta minęły nam w rozjazdach, ale były na maksa rodzinne. I fajne takie :) Zmęczeni byliśmy, fakt - aczkolwiek chyba nam było potrzeba bliskości Mam, Tatów, Sióstr i Ciotek oraz Wujków wszelakich :)

Między Świętami a Sylwestrem mieliśmy z Maćkiem urlop. Ostatnie wolne w tym okresie to miałam na studiach :) Nie pamiętam, co teraz robiliśmy, aż wstyd...

Sylwestra organizowaliśmy w tym roku my. Dużo było wszystkiego - ludków (chociaż część osób nie przybyła), jedzenia, picia, tańców, śmiechu, zdjęć i dzieci :) Mało było tylko czasu - mam wrażenie, że impreza trwała ze dwie godziny. (skończyliśmy o piątej, razem z Maćkiem i Madzia posprzątaliśmy i o szóstej poszłam spać) - czyli impreza trwała w moim przypadku 11 godzin ;)) Nie jestem jedyna z takim odczuciem - może nam ktoś czegoś do drinków podosypywał? ;) Na zdjęcia na razie czekamy, bo kolega wypstrykał ponad giga i żeby je dostać, to musimy się spotkać - mejlem nie pójdą... Z drugiego aparatu zdjęcia mamy, ale jesteśmy tam "na kupie", więc zamieszczać nie będę - może sobie ktoś z przyjaciół nie życzyć występowania w moim pamiętniku :)

A po Sylwestrze do pracy. Najcięższy okres w księgowości - zamknięcie roku. Pierwsze nadgodziny zaliczyłam wczoraj - wróciłam do biura przed 19, wyszłam kilka minut po 22 (po telefonie od szefa ochrony z uprzejmym zapytaniem, jak ma wytłumaczyć centrali brak włączonego alarmu w obiekcie ;)) Dobrze, że lubię swoją pracę - inaczej musiałabym chyba sobie w czaszkę strzelić...

Nie wiem, co się dzieje u Was, bo coraz rzadziej tu zaglądam. Chciałabym obiecać poprawę (bo się zżyłam i ciekawam, co u Was), ale wiem, że w pracy to mogę nie mieć czasu na takie fanaberie, jak jedzenie, czy siku (a co dopiero na V.) a po pracy to będę kompa obchodzić szerokim łukiem...

Zmykam, moi mili. Idę pogłaskać Zosiaka po pleckach, bo coś tam mamrocze w łóżeczku zamiast spać. Trzymajcie się cieplutko! I trzymajcie za mnie kciuki żebym się w końcu "ogarnęła, nie robiła scen, przestała mazać i zebrała do kupy".

Buziaki Noworoczne!

PS. Obcięłam włosy. Krótkie mam. Z asymetryczną grzywką. Odważnie tak, jak nie ja. Obciachanie wzięło się ze złego humoru mojej fryzjerki oraz mojego osobistego doła. "Pani Mirko - tniemy". "Tniemy?" "Tniemy!" "No to tniemy". Efekt przeszedł moje oczekiwania - dobrze się czuję w takiej długości (krótkości raczej). Zdjęcia zapodam. Te z Sylwestra. A zresztą - jeden kolaż dam teraz: